Machinisten, laat je niet rond de kerk jagen!

Op social media en kranten klagen steeds meer mensen over machinisten en conducteurs die protesteren tegen ‘het rondje rond de kerk’ rijden. Postbodes, buschauffeurs en kapiteins van een pont doen ook iedere dag hetzelfde werk, en hetzelfde rondje. Dus machinisten moeten niet zeuren, is de teneur.

Ik denk dan altijd: hoe kun je iemand in godsnaam een baan toewensen waarin je iedere dag hetzelfde rondje moet maken?! Dit is juist waar veel mensen ongelukkig van worden: iedere dag hetzelfde doen en zonder eigen inbreng onderworpen worden aan de wil van mensen van bovenaf. Daarnaast maakt het rijdend treinpersoneel al een hoop narigheid mee.

Als er iets belangrijk is in een land, is het dat mensen met tevredenheid naar hun werk gaan. Mensen die kiezen voor een baan waarin ze van Amsterdam naar Maastricht en van Vlissingen naar Groningen rijden, moet je dus niet achteraf gaan dwingen om iedere dag hetzelfde stukje tussen Utrecht en Amersfoort te pendelen.

In dit land lopen al genoeg gefrustreerde types rond die zuchtend en steunend naar hun werk gaan. Zijn dit allemaal zeurpieten? Of zijn deze mensen zo geworden doordat ze een rottige baan hebben en geen alternatief kunnen vinden?

‘Vroeger was alles altijd beter’, natuurlijk. Als je kijkt naar wat er nu gebeurt, krijg ik meer en meer het idee dat veel dingen vroeger inderdaad beter waren. Nu is het steeds meer: automatisering, standaardisering en efficiëntie.

Maar, vinden mensen het nog wel leuk waarmee ze bezig zijn? Dat laatste lijkt steeds minder belangrijk gevonden te worden, zoals het ‘rondje rond de kerk’ illustreert. En dat is foute boel.

We zijn allemaal voor een heel groot deel van ons leven bezig met werken en gezien de stijgende pensioenleeftijd, zijn we hier steeds langer mee bezig. Laten we dus maar zorgen dat we werk hebben waarmee we blij zijn en laten we dus alsjeblieft niet proberen andermans werkplezier te vergallen!

TB