een veelbeLOVEnde warme winteravond

Jaap Bastiaan 12 jan 2017

een veelbeLOVEnde warme winteravond

ik begeef me op glad ijs: een sneeuwwitte straat
de banden van mijn ongerimpelde omafiets
zetten alvast een streep onder de sneeuw
en de winter
de banden van een passerende bmw zetten er zelfs
twee onder

een clown een wit spook een carnavalsgast
een sneeuwpop een man
kauwt op een handvol sneeuw en slikt
de smakeloze hap gemakkelijk weg
witte sneeuw uit grijze wolken roept een hummeltje
hoe kan dat opa
een grijsaard dus met een witte baard

jij laat je nooit ondersneeuwen
je haat winters als je wekker

ik sluit de deur en doe de winter achter slot en grendel

ik geniet van je vlammend protest tegen alle vormen
van kou: de uitbundig schijnende zon op
je blauwe badlaken met de sneeuwwitte wolken om
je naakte spannend welvende designbody
je komt op me af: blootsvoets op
het strandgekleurde laminaat
de open haard spuwt vuur spettert vonken
verbrandt de allerlaatste kou en
zorgt voor lawaaierige achtergrondmuziek

de enige tomtom in huis: brandende waxinelichtjes
op de trap midden in de kamer
de warme broodjes op het plankje de fles rode wijn
en de spaanse gitaar wachten nog maar even

ik kan niet wachten
jij wacht nooit: je vuurrode lippen lachen en
graven kuiltjes in je wangen
je ontsteekt vreugdevuurtjes in je ogen
en dan een onweerstaanbaar welkomstgebaar: je slaat
het badlaken open en vervolgens om me heen
ik lees nog net de met lipstick geschreven tekst
boven je malse kneedbare borsten:
doe extra stapelgek wees extra stapellief

ik smelt