Een treinreis om nooit te vergeten

De meeste treinreizen vergeet ik vrij snel. Het komt niet vaak voor dat ze het hoogtepunt van mijn dag worden. Behalve één bijzondere treinreis van ongeveer een jaar geleden.

Na een lange dag te hebben gewerkt zat ik in de trein naar Den Haag. Ik werkte toen in het weekend en die late middag was de coupe helemaal leeg. Dat vond ik heel luxe natuurlijk, een hele coupe alleen voor mezelf. Ik zat dus denkend en een beetje slaperig door het raam naar buiten te staren. Mijn telefoon ging – het was een goede vriendin van mij. Aangezien ik alleen was voelde ik me volledig op mijn gemak en voerde ik met haar een uitgebreid gesprek over mijn problemen, gevoelens, twijfels en alle ingewikkelde details van mijn bestaan.

Toen ik klaar was met mijn gesprek zag ik vanuit mijn ooghoek ineens iets naast me bewegen. Ik schrok me bijna dood: uit het niets heel dichtbij me, naast me op de bank zat een oudere lange, kale man met een donkere zonnebril die mij heel aandachtig aankeek. Ik kende hem beslist niet maar zijn indrukwekkende uitstraling kwam me gek genoeg bekend voor. Voordat ik mijn verbazing kon uiten (door misschien even te gillen) zei hij met de diepste stem op aarde:

-Het leven is vrij simpel. Je moet gewoon je hart volgen.

Hij had mijn levensverhaal/telefoongesprek waarschijnlijk gehoord en dit was dus blijkbaar zijn advies. Hij glimlachte even en bleef rustig naar mij kijken. Toen wist ik het ineens: Morpheus! Hij zag er precies uit als Morpheus van de film The Matrix. Hij had precies dezelfde stem en dezelfde wijze blik. Het leek toen alsof ik in The Matrix beland was en dat ik net zoals Neo eindelijk de waarheid over onze wereld mocht leren.

Jammer genoeg, zoals het hoort bij een dramatische, belangrijke ontmoeting als deze, moest ik precies op dit moment overstappen. Ik stapte vlug de trein uit, nog steeds sprakeloos en een beetje verward. Ik draaide me om om “Morpheus” voor een laatste keer door het raam te zien maar de coupe was weer helemaal leeg.

Ik weet nog steeds niet zeker of hij echt was of dat ik hem heb verzonnen. Misschien heb ik het zelfs gedroomd? In ieder geval zou ik hem willen bedanken. Ik heb zijn mysterieuze advies opgevolgd. En hij had uiteraard helemaal gelijk.

In het geval dat je in de trein deze “Morpheus” ooit ontmoet: luister naar hem. He knows what he’s talking about.