Wat een Kutleeftijd

“17” zucht ik terwijl ik de warme mok chocolademelk met lichte kracht op tafel neer laat komen.
“dat is een mooie leeftijd” verzucht mijn oudtante, hoogstwaarschijnlijk herinnert zij nu wat zij deed toen zij 17 was.
“ik vin het een kutleeftijd” verzucht ik, “een wat?” vraagt ze. “een kutleeftijd”.
“maar hoezo dan?”
“officieel mag ik niks doen. Ik mag mijn rijbewijs halen, maar ik mag niet rijden. Ik mag nu de meest clubs binnen, maar ik mag niet drinken. Ik mag een mening hebben en uitten, maar ik wordt nog niet serieus genomen. Ik kan nu beter mijn talenten ontwikkelen, maar ik mag nog niet gaan werken.”
“ach dat komt wel mettertijd, leeftijd is maar een getal”
“dat zegt u nu wel maar ik vind het nog steeds een kutleeftijd”
Mijn oudtante zucht, ze snapt het niet helemaal. Mijn eerdere argumenten lijken niemand te overtuigen, het zijn maar kleine pukkels op mijn leven.
“het is nog kutter dan ik beschreef oudtante.” Ik zucht, “op mijn levensweg ben ik eindelijk op die rotonde gekomen…” “rotonde? Bedoel je niet kruispunt, of T-splitsing?”
“nee oudtante, want bij een kruispunt of een T-splitsing kun je moeiteloos een richting uit en dat kan tegenwoordig echt niet meer. Nee ik rijd nu over mijn eerste èchte levensrotonde. Ik rijd veel te snel en hel gevaarlijk over, ik draai eromheen terwijl ik weet dat ik een keus moet maken. Ieder pad heeft zo zijn voordelen en nadelen, vrienden en vijanden maar met deze snelheid is het moeilijk te achterhalen of de bocht mij doet kantelen of niet.”
Mijn oudtante fronst, ze probeert mijn situatie te begrijpen. “waarom ga je dan niet wat langzamer rijden? Neem wat gas terug.”
Ik zucht en glimlach, zij kan soms zo naïef zijn.
“ik kan nu geen gas meer terug nemen, mijn hele leven heb ik snelheid opgebouwd om op deze rotonde te komen. Nu ik 17 ben is het de bedoeling dat ik een keus maak niet omdat ik het zelf wil maar omdat dat de wet nu eenmaal is.”
Mijn oudtante glimlacht, ze herkent de situatie weer en gniffelt.
“mijn kind doe toch niet zo moeilijk. Ik weet dat het moeilijk is om keuzes te maken, en ik weet dat het keuzepakket in de afgelopen 70 jaar enkel verdrievoudigd is maar een ding weet ik wel.
17 jaar is nog geen leeftijd om gedwee de wet te volgen. Het is de leeftijd van regels breken en gas terug nemen.”
Ik glimlach. Dankjewel oudtante. Ik rem wat af, ik hel minder en ik heb een heldere visie van wat mijn keuzes zijn.