Partij van de Angst
Ooit was het besturen van een land net zo eenvoudig als het besturen van een fiets. Eén partij bepaalde wat er gebeurde. Zo gaat het vandaag de dag nog altijd in bijvoorbeeld Amerika. Of je bent Republikein, of je bent Democraat, en slechts één van beide regeert.
Het besturen van ons land lijkt al decennia lang meer op het besturen van een auto. Dat gaat goed zolang het bij de bestuurder blijft. Soms ontstaat er een wisselwerking tussen bestuurder en bijrijder; dat is uiteraard nog beter. Het gaat echter fout als de bijrijder zich te nadrukkelijk met het besturen gaat bemoeien. In de auto de strijd tussen rechts en links, in een land zijn sommige van die bijrijders het dusdanig oneens met de te volgen koers, dat zij uit de partij stappen en een eigen partij oprichten. Zo is recentelijk onder meer "Nieuwe Wegen" ontstaan (zonder dat daar overigens een kruimel asfalt aan te pas kwam).
Inmiddels zijn er ongeveer dertig politieke partijen in ons land. Toch is er maar één partij die ons land regeert. Weliswaar (nog) niet in het parlement, maar wel in de media. Afgelopen zaterdag stond er in ons regionale dagblad een artikel over de mensen die op 15 maart 2017 op deze partij gaan stemmen. Wie zijn zij en wat is hun beweegreden? De kiezers van deze partij blijken net zo divers als de bewoners van ons land. Toch hebben zij één ding gemeen: ze komen er niet graag voor uit dat ze op deze partij stemmen. Dus mogen alle lezers van de krant het weten, maar niet de werkgever, familie en kennissen.
Zover zijn we dus al. Na godsdienst, de favoriete voetbalclub (010, 020 of toch 040?) en seksuele geaardheid is nu de politieke voorkeur iets dat je uit angst voor vooroordelen liever geheim houdt. Feit is wel dat deze partij al tijden bovenaan staat in de peilingen, en dat het aantal aanhangers alleen maar stijgt. Deze Partij van de Angst (en daarmee bedoel ik niet de PvdA) gaat het dus in dit land voor het zeggen krijgen. Zelf beweren ze overigens de Partij voor de Vrijheid te zijn.
Ik heb altijd geleerd dat vrijheid betekent dat je juist niet bang hoeft te zijn voor wie je bent, wat je denkt en wat je voelt. Gaan en staan waar je wilt. In het hier en nu leven. Zonder die verstikkende angst. Want één ding is zeker: angst is een slechte raadgever. Ook als het om besturen gaat. Zowel voor een auto als voor een land geldt: angst, daar komen ongelukken van! Aldus deze fanatieke beoefenaar van tal van linkse hobby’s, zoals het schrijven van columns.