Een beetje bang

Als ik me niet kan vinden in uitspraken van personen, dan schrijf ik daarover. Zo heb ik me onder andere kritisch of anders uitgelaten over Mark Rutte, Ron Brandsteder, Geert Wilders, Meneer Erdogan en Hans Kazan om er maar een paar te noemen. Maar sinds ik over mevrouw Simons een kritisch stukje heb geschreven, ben ik zo’n beetje voor alles uitgemaakt wat mogelijk is.

Laat ik duidelijk zijn, de video die over internet zwerft én dat achterlijk liedje over haar, gaan veel te ver. En dan druk ik mij nog zwak uit, dat is gewoon misselijkmakend. Maar om haar nu meteen tot heilige te verklaren is wel weer het andere uiterste. Op het moment dat nu iemand één ultra klein kritisch woordje over haar uit, loopt deze persoon direct het risico om met pek en veren de stad uitgejaagd te worden. "Want", wordt gedacht, "als je kritisch bent, ben je tegen haar, en het dus eens met alle aan haar gerichte uitspraken en bedreigingen". Mensen vragen niet of het ook zo is, maar trekken meteen hun conclusie. En dat is niet alleen dom, dat ook heel beangstigend. Want als iemand een uitspraak doet waar ik mij niet in kan vinden, dan wil ik dat gewoon kunnen zeggen, wil ik gewoon kritiek mogen leveren, zonder meteen voor racist, of erger, uitgemaakt te worden. Zonder het verwijt te krijgen dat ‘mensen zoals ik’ er de oorzaak van zijn dat Sylvana bedreigt wordt. Zonder dat ik elke ochtend mijn mailbox open en daar de meest walgelijke teksten in tegenkom. Want door een columnist aansprakelijk te houden voor een door een waanzinnige idioot gemaakte video, is zo’n beetje hetzelfde als een autofabrikant verantwoordelijk houden voor ongelukken veroorzaakt door dronken automobilisten. Door het niet eens te zijn met iemand, door je niet te kunnen vinden in een mening van een ander, zet je namelijk niet meteen aan tot haat. Daar is even iets meer voor nodig.

Ik vraag me steeds vaker af wat er gebeurt is, waar het mis is gegaan. Want als je niet langer kunt zeggen wat je denkt, als je het niet langer oneens kunt zijn met iemand, als je niet langer een mening mag hebben over een persoon, ongeacht geloof, seksuele geaardheid, geslacht of huidskleur, dan denk ik dat het nog erger gesteld is met de wereld dan ik al heel lang denk, en dan word ik soms best wel eens een heel klein beetje bang.

Jan van Oranje
www.janvanoranje.nl