Schijnbare tegenstellingen.
Het islamitisch offerfeest veroorzaakt ophef deze week merk ik aan de sociale media.
Op Wikipedia lees ik dat dit feest ter nagedachtenis is aan de profeet Ibrahim die bereid was zijn zoon te offeren in opdracht van God (waar heb ik dit eerder gehoord…). Het gaat er schijnbaar heftig aan toe want ik zie foto’s op facebook voorbijkomen waar het bloed vanaf druipt. En de tekst er bij legt de nadruk op het feit dat dit alles onverdoofd gebeurt.
Nou vraag ik me af of deze ophef over het dierenleed gaat of over de betreffende godsdienst, want er wordt ook nog vermeld “vrijheid van godsdienst eindigt daar waar dierenleed begint!”. De visuele presentatie van een recente slachting moet en zal wellicht veel mensen triggeren tot in ieder geval een matige fight or flight reactie. En door de tegenstellingen op het moment in de wereld zal deze reactie waarschijnlijk hier en daar ook intern gekoppeld worden aan het schema “moslim”, “aanslag” of “explosie”. Mission completed waarschijnlijk voor degenen die steunbetuiging vragen om kenbaar te maken dat je tégen deze onverdoofde slacht bent. De psychologische en sociale gevolgen van het delen van een foto van een rituele slachting cq dierenleed lijkt op deze manier weer bij te dragen aan het vergroten van tegenstellingen tussen mensen.
Maar los van extremisme, zό anders zijn we niet, want als ik het doortrek naar dierenleed betreffende slachten, kunnen Nederlandse slachthuizen er ook wat van namelijk. Beelden van koeien of varkens die aan een kromgegroeide poot uit de vrachtwagen worden getrokken en vervolgens at random geëlektrocuteerd en hierna geslacht zijn ook niet mals. En laten we het kerstfeest eens bekijken. Kilo’s en kilo’s vlees en vis die we niet allemaal opgegeten krijgen (ook niet met een derde kerstdag erbij) en waarvan het merendeel in de vuilnisbak verdwijnt.
Begrijp me goed, dit is geen pleidooi voor een geloof, of de wens om ons consumptie patroon radicaal te veranderen, maar een pleidooi voor het ophouden met het creëren van tegenstellingen. Als je het feitelijk bekijkt, gerelateerd aan cultuurbeleving, zijn die er namelijk bijna niet bij de “gewone mens”. Het creëren van deze schijnbare tegenstellingen is niet de oplossing voor de problemen die we op het moment ervaren op het gebied van extremisme en milieu. De tijd van “ons vaderland” is voorbij of we dat nu willen of niet. Laten we ons dus focussen op “onze wereld” waarin we eigenlijk allemaal heel simpel van nature hetzelfde zijn.