Sorry

Ik ben volgens de maatschappij in de meest bevoorrechte positie mogelijk geboren. Ik ben blank, man, van Nederlandse afkomst en mijn ouders hadden een boven modaal inkomen. Ik heb nooit hoeven bewijzen dat ik ben wie ik ben vanwege mijn afkomst. Ik schaam mij er niet voor overigens. Kan er tenslotte niks aan doen. Ik doe met mijn leven wat ik kan en hoop daarbij anderen mee te nemen in het geluk dat ik creëer en wat mij is toegekomen door mijn geboorte. Afkomst is daarbij voor mij geen factor. In Nederland is dit nog altijd niet de norm. Jammer. Wat ik nog jammerlijker vind is dat ik tegenwoordig mijn excuses maak voor anderen die een met mij vergelijkbare afkomst hebben. Ik betrapte mezelf erop tijdens een discussie over Brexit. Ik maakte mijn excuses voor Geert Wilders. Ik heb nooit op Geert gestemd, noch ben ik het van plan. Toch zei ik sorry.

Een paar jaar geleden werd mij gevraagd om excuses te maken middels een petitie voor de slavernij die heeft plaatsgevonden in de Nederlandse geschiedenis. Ik weigerde dat toen. Mijn argument was simpel, ik kom uit 1991, heb nooit slaven gehad, nooit geambieerd ze te hebben en zal dat ook zeker niet in de toekomst nastreven. Ik zei geen sorry. En nog steeds niet. Waarom zou ik? Ik keur slavernij ten zeerste af, zonder hypocriet te zijn. Maar wat bleek, ik dien mijn excuses te maken vanwege mijn afkomst. Ik voelde toen wat menig ander moet voelen als hij of zij gediscrimineerd wordt op huidskleur. Mijn mening, standpunten en overtuigingen deden niet ter zaken. Ik ben blank en daarom ben ik excuses verschuldigd aan de nakomelingen van slaven.

Ik had me wel eens ingedacht hoe zo’n vooroordeel zou voelen. Ik probeer zelf altijd heel bewust vooroordelen weg te houden bij mijn besluitvorming en gedachtegang. Maar toen maakte ik het voor het eerst zelf mee. Ik dacht hier ook naar terug nadat ik sorry zei voor Geert Wilders. Daarom wil ik nu mijn excuses aanbieden. Nog steeds niet voor de slavernij, maar dat ik mijn excuses maakte voor Geert Wilders. Ik liet horen dat ik mij verantwoordelijk voel voor hem, en dat doe ik allerminst. Net zo min als voor de slavernij, de holocaust of welke andere tragedie in de geschiedenis waar ook ter wereld. Ik ben geboren in 1991, als mens, en verantwoordelijk voor mijn daden. Net als iedereen. Maak geen excuses voor dingen die je niet gedaan hebt, maar verzeker de wereld dat je nooit dezelfde fouten maakt als onze voorouders. Liever een betere toekomst dan een verzwegen verleden.