Te dol om fijn te zijn

Rogier Timmermans 18 mrt 2016

Vanmiddag zat ik in de trein. Het was een prachtige voorjaarsdag. De zon scheen en geen zuchtje wind in de coupe te bekennen. Ik deed mijn ogen dicht en verlangde naar de zomer. Ik droomde van zwoele zomerse taferelen. Het kleedje-rosétje, de zweefmolen op de Parade, een gin-tonic met schijfjes komkommer en crushed ice op het terras en een festivalbiertje in het zachte gras. Zo fijn, zo dol en fijn, hoe is het eigenlijk met de dolfijn?

Op slag en van slag ben ik klaarwakker. Is het Dwangarium nog open? Is die concentratiekom nog vol? Zwemmen er nog vissen in de Vught Vijver? Zeg me dat het niet zo is, zeg me dat het niet waar is. ‘Ga je mee vanavond naar ons lievelingsrestaurant. Een tafel voor twee. Ik heb gebeld. Ze weten ervan…’ Een vis zwemt in zijn leven hooguit drie keer; eerst in de zee, dan in de boter en vervolgens in een goede Bordeaux. Maar niet in een aquarium of zwembassin.

Een dolfijn springt hoog uit het water, omdat hij onder water gechanteerd wordt, anders geen eten Flipper… Je denkt toch niet dat Flipper blij is om Geraldine uit Stadskanaal te zien. Dat onooglijke mens met haar heuptas, vlaggetje en merkstift wenkbrauwen. Of voor dat vreselijke dochtertje van haar, die Nazi uit groep drie, ik dacht het nie… En Flipper zeker nie… Maar dat is niet alles.

Flipper wil de sfeer niet bederven en springt weer, vooruit maar en hij valt voor de zoveelste keer keihard en plat op het water. Moet je voor de gein van de zomer in het zwembad proberen. Alsof je op doorzichtig beton stuitert. Dat ze ’s avonds met een ernstig gezicht aan je vragen; Ben je afgevallen? Ja, ja, kan je het zien? Jazeker! Ik zag het al toen je aan kwam lopen, ik weet niet waar je af bent gevallen, maar je hoofd is helemaal opgezwollen. Of leg even je bek open op de rand van het zwembad voor een rauwe boterham… Maar dat is het ergste niet. ’s Avonds als iedereen weg is… trekt Henk Flipper af… Mama, waar is papa? Lieverd, papa is Flipper aan het masturberen. Zitten er beren in het Dwangarium mama? Nee, lieverd, dat niet, maar sinds kort staan er vlak voor het Dwangarium wel beren op de weg… Het is te dol en zeker niet fijn, geen gezeur, voorgoed dicht die deur!