Openheid van zaken

LiesbetBrouwer 22 mrt 2016

Alles is mogelijk. Regels zijn er om overtreden te worden. Of uitzonderingen op te maken. Gewoontes zijn er om mee te breken. Hokjes zijn er om uit te breken. Boxen om uit te denken. Oordelen zijn er om te ontkrachten. Labels zijn er om los te trekken. Het verleden is er om los te laten.
Een mooi streven. Een interessante theorie. Een leuke hypothese om te onderzoeken. Natuurlijk merk ik dat ik in de praktijk ook zo m’n voorkeuren heb. Maar ik loop niet echt over van de principes en de regels. Er kan een heleboel gebeuren voordat ik een grens trek. Op heel veel gebieden is dat voor zover ik weet zelfs nog nooit gebeurd. Hoe mensen eruit zien, klinken, ruiken, welk gedrag ze vertonen, waar ze op vallen, welk geloof ze aanhangen, welke maatschappelijke of wettelijke regels ze overtreden, waar ze zich zorgen over maken, welke ambities ze hebben, welke dromen, welke geheimen. Ik vind niet gauw dat iets niet kan. Of niet zou moeten kunnen. Zeker niet als het om andere mensen gaat. Ik vind eigenlijk niks gek. Alles is mogelijk.
Ik doe mijn best om zelf ook zo open mogelijk door het leven te gaan. Om mezelf toe te staan om alle opties open te houden. Zolang het goed voelt en/of goed is doordacht. Zolang ik erachter sta. Of er echt voor stá. Zolang ik oké ben met mezelf. Om, zolang dat allemaal klopt, me ook naar de buitenwereld niet druk te maken om hoe ik eruit zie, klink, ruik, welk gedrag ik vertoon, waar ik op val, welk geloof ik aanhang, welke regels ik overtreed, waar ik me zorgen over maak, welke ambities ik heb, welke dromen, welke geheimen. Om dingen niet af te keuren. En dat gaat behoorlijk goed.
Natuurlijk zijn er wel keuzes die ik maak. Maar ik probeer ze heel erg in het moment zelf te maken. En niet als vaste regel te bewaren, zonder dat ik goed kijk in welke omstandigheid ik op dat moment ben en hoe ik me daar op dat moment bij voel. Natuurlijk heb ik wel regelmatig een mening of een voorkeur. Maar ook die probeer ik af te stemmen op mijn eigen gedachten van dat moment. En niet af te laten hangen van wat mijn omgeving verwacht, wat hun principes zijn, wat ik in eerdere gelijksoortige situaties heb gedaan of waar ik denk dat ik in de toekomst het meest profijt van zal hebben. Ik probeer die keuzes, meningen en voorkeuren echt op dat moment te laten ontstaan. Zodat ik bij ieder moment weer kan kiezen uit alle mogelijke opties die er bestaan. En ik niet automatisch de wegen bewandel die al zo vast in mijn leven zijn gesleten. Alles is mogelijk.