Dag NS

Maandagochtend 21 maart 2016. Ik zit in de trein. Het lijkt een ochtend als alle andere ochtenden dat ik met de trein reis, maar dat is het niet. Dit is de laatste ochtend dat ik met de trein naar mijn werk reis en vanmiddag is de laatste keer naar huis. 20 Jaar reis ik met de trein, eerst van Dordrecht naar Gorinchem en sinds 2008 van Dordrecht naar Eindhoven en ik vind het steeds minder leuk.

Ten eerste het materieel. In 2008 begonnen in een ICK, de 1e klas was een coupé voor 9 personen en meestal zat je alleen. Lekker relaxed dus. Dat werd toen een ICRm. Redelijk luxe trein met een stiltecoupé. Dat leek me wel wat. Nou niet dus! Vaak was er meer herrie in een stiltecoupé dan in het gewone gedeelte. Mensen die het niet in de gaten hadden en mensen die er gewoon schijt aan hadden. En als je er wat van zegt op een nette manier, kan je een grote mond krijgen. Gezellig! Daarna kwam de DDZ en ik haat dubbeldekkers, zeker als een wagon gesplitst is in een 1e en 2e klasse. En nu rijdt voornamelijk de ICM op mijn traject, ook weer met een stiltecoupé. Meestal de ICM 3, een treinstel met 3 wagons waarvan een halve 1e klas. En dan ook nog maar 1 wc. Later op de dag worden ze wel gekoppeld aan een andere ICM 3 of 4, maar het blijft behelpen. Zeker voor de mensen in de 2e klas, die moeten vaak staan in deze treinen.

Natuurlijk vond ik vertragingen ook niet meer leuk, net als vele andere reizigers. Goederentreinen krijgen steeds vaker voorrang, dus nog meer vertragingen. En eind van het jaar stopt de intercity niet meer in Dordrecht, dan zou ik met een sprinter naar Tilburg moeten, 13 minuten wachten en dan de trein naar Eindhoven nemen. Nog langer onderweg dus.

Na vandaag ga ik dus voortaan met de auto reizen. Ik heb een autootje op gas gekocht en ga lekker met de auto. Weggaan wanneer ik dat wil, in een schone auto. Zelf bepalen of ik in de herrie of in de stilte ga zitten. Zelf bepalen of ik in de hitte of in de kou ga zitten. Niet meer in de regen of hitte lopen naar het station, niet meer op een tochtig stationnetje wachten op een trein, die misschien niet eens rijdt. Die ene keer dat ik in een file sta neem ik op de koop toen. Reis nu al regelmatig met de auto en ben bijna altijd een kwartier korter onderweg.

Dag NS, ik zal jullie niet missen.