Chemotherapie moet een keuze blijven!

F.Kahyargil 2 mrt 2016

De 90-jarige Norma heeft goed gedaan door op wereldreis te gaan. Behandeling met chemotherapie kan veel nadelige gevolgen hebben, vooral voor oudere personen. Een derde van patiënten is niet betrokken bij de beslissing en uit onderzoek blijkt 86 procent te zeggen: ‘het stond van meet af aan vast dat ik met chemotherapie behandeld zou worden. Dat was nu eenmaal het beste voor me’.
Over een behandeling zou naar mijn idee beter nagedacht moeten worden. Als Farmacie studente en naaste van iemand die terminaal was en alsnog tot het eind werd behandeld kan ik zeggen dat chemotherapie niet altijd het antwoord is. Chemotherapie dood tumorcellen maar daarnaast ook een deel van de gezonde cellen. Natuurlijk zal niet iedereen nadelige gevolgen op lange termijn hebben, maar de patiënt zelf mag niet onwetend zijn over de mogelijke gevolgen en langetermijneffecten.
Aangezien 54 procent van de patiënten die met chemotherapie behandeld is, achteraf aangeeft dat langetermijneffecten hen tegenvielen, mag hier zeker meer aandacht aan geschonken worden. Bijna de helft van de patiënten gaf aan dat voorlichting over langetermijneffecten vooraf gewenst zou zijn.
De patiënt wordt dus als het ware in de behandeling gesleept, zonder uitleg, ervan uitgaand dat behandeling het beste is. De nadelen moeten niet zwaarder wegen dan de voordelen. Er wordt niet gedacht aan wat de patiënt moet doormaken.
Mevrouw Norma is 90 jaar, waardoor haar keuze voor een wereldreis sneller geaccepteerd zal worden, maar ook voor jongere patiënten geldt dat zij een keuze mogen maken na een goede voorlichting over de gevolgen. Tevens weten patiënten onder behandeling van chemotherapie niet dat ze op sommige alarmsignalen zoals koorts moeten letten. Ook informatie over de behandeling zelf moet dus bekend zijn bij de patiënt. Een time-out van een week en gelegenheid om alternatieven, voordelen en nadelen te bespreken met de arts zou hieraan kunnen bijdragen.
Er bestaat een kans dat iemand na de behandeling heel hun leven moe blijft, orgaan schade oploopt of moeilijk kan bewegen. Wil iemand zo verder leven? Of is het een betere keuze om te genieten van het leven zolang het nog kan?

F. Kahyargil, Groningen 2 maart 2016

Zie Norma in de krant van 01-03-2016, bladzijde 8:
‘’Zieke 90-jarige verkiest wereldreis boven behandeling’’