MALLE MODE

Mensen volgen mode, vooral de jongeren. Wat de lachwekkende effecten zijn zien we meestal pas na verloop van tijd. Zo was het bij de dames ooit mode om met een dierenvel om de nek rond te lopen. En niet alleen het vel, maar ook kop en staart zaten er nog aan.

De huidige zomermode schrijft ook voor dat jonge vrouwen rondlopen in een wel zeer korte en strakke broek. En ze doen het massaal, ofschoon ik vaak denk dat het in veel gevallen nou niet bepaald mooi staat.

De geschiedenis zit vol met malle mode. Zo hadden we in de jaren ’80 een periode van de schoudervullingen. Mensen werden opgeblazen tot body-builders, en als je er nu de beelden van terugziet, overheerst plaatsvervangende schaamte en de vraag waarom mensen zich zo uitdosten. Het ziet er met de ogen van nu belachelijk uit. En dat geeft heel goed de relativiteit van mode aan, en al het geklets er om heen. Het is allemaal zeer tijdelijk!

Op dit moment word ik getroffen door de heersende mannenmode als het gaat om ‘het kostuum’ of ‘het pak’. Dat was ooit bedoeld als beetje vormelijk kledingstuk. Het diende om ‘af te kleden’, ofwel de lichaamsvorm te verbergen. Bankbedienden dienen hun betrouwbare status er mee uit te stralen. Wel hoe nep dat kan zijn heeft de bankencrisis wel aangetoond.

Het mannenpak heeft de laatste jaren een ware revolutie ondergaan. Er lijkt wel een wedstrijd gaande om er zo min mogelijk textiel in te gebruiken en bijgevolg zitten de moderne kostuums zeer strak om het lijf, en lijkt het of vooral de jasjes minstens 2 maten te klein zijn. Het lijkt mij niet prettig dragen.

Het laatste hoogte- of dieptepunt zag ik afgelopen zondag op tv, waar de presentator van ‘Studio Sport’ zich vertoonde in een zo strakke blauwe broek dat zijn lichaamsvorm er pront doorheen zweemde, en het meest rare was het jasje, dat gemaakt leek te zijn voor zijn 12 jarige zoontje. De mouwen waren veel te kort, het kon alleen dicht met ingetrokken buik, en daarna zat het alsof het op barsten stond. Ik zat te wachten op het moment dat het zou knappen, en wat had ik dan gelachen. Helaas bleef dat uit.

Maar het meest idiote was de lengte van het jasje, want ‘colbert’ kan ik zo’n vod niet meer noemen. Het viel tot net over de broekriem. Kunt u nagaan welk beeld gevestigd werd met die strakke broek eronder. Over 20 jaar zullen we er hard om lachen. Ontwerpers van de malle mode: u maakt voor nu, maar zorgt voor de lachlust van morgen.