Liefde als antwoord
Vrijdag 13 november
Het weekend is begonnen. Er zijn ontmoetingen met vrienden, familie, geliefden. In restaurants, in een theater en op straat. Samen lekker eten, een wijntje drinken, muziek luisteren, praten en lachen. Zorgeloos en gelukkig.
Op hetzelfde moment komt er ergens anders een groep mensen samen, om nog een keer door te spreken hoe ze het gaan doen. Ze kijken elkaar diep in de ogen om te zien of er enige twijfel is. Die is er niet, dit is het moment. Hier hebben ze lang op gewacht.
Ze rijden naar dezelfde ontmoetingsplaatsen, waar er gepraat, geluisterd en gelachen word. De plek waar liefde en haat kort samenkomen. Enkele seconden samen, zonder dat ze het van elkaar weten.
In één knal is alles anders…
Tegenstellingen: liefde en haat. Ik besef mij, dat in onze samenleving deze tegenstellingen steeds groter worden. Tijdens een gesprek over zulke vreselijke daden is er een verdeeldheid, in liefde of haat. Op social media zie je veel berichten die een boodschap voor de politiek bevatten, een oproep en een noodkreet: ‘doe iets’! Veel verder dan deze oproep kan er niet gekomen worden. En het antwoord is wederom verdeeld in liefde of haat.
Met een kopje thee zie ik de vreselijke beelden van de avond/nacht daarvoor in Parijs. Verdrietig word ik ervan, heel erg verdrietig. Over een uurtje moet ik weg om mijn yogaruimte klaar te maken voor de les. Liefde, dat woord komt er direct in me op. Liefde zal het thema worden van deze les, meer dan dat ik altijd al doe. Als mijn reactie op de haat in de wereld. Het voelt zo klein maar tegelijkertijd voelt het ook zo belangrijk en groots. Liefde voor jezelf en dus ook de ander.
Ik ben ervan overtuigd dat liefde ons als samenleving zoveel verder zal brengen. Liefde is wie wij zijn, dat we dat soms vergeten is niet erg. Zo gaat dat, we moeten elkaar er alleen vaker op wijzen. Door liefdevol met elkaar om te gaan, bijna onvoorwaardelijk. Bijna, want toegegeven…ik voel ook woede.
Na de yogales gaat het gesprek over liefde, die we voelen voor onszelf en anderen. Ik ben ervan overtuigd dat we tijdens de les een stukje liefde de wereld in hebben gesmeten. Ja, gesmeten, want zo graag wil ik dit delen. Ik voel mij dankbaar dat ik een les als deze mag geven en op mijn manier liefde kan delen. Het doet er toe, klein en tegelijkertijd zo groot. Dit moment, op een zolder in Amersfoort… gevoelsmatig zo ver weg van Parijs, maar ook zo dichtbij.
Want liefde verbindt en brengt mensen samen.