Bevallen doet pijn, wees eerlijk!‏

‘Moeten we bellen wanneer we er aan komen?’ Ik bevind me op een avond voor vrijwillig bevallen in het ziekenhuis. Plaats delict. Een zaal boordevol dikbuikige vrouwen die relaxed achterover leunen op de in rijen opgestelde klapstoelen. De vocht vasthoudende benen en enkels pontificaal op de schoot van hun hoopvol uitkijkende partners. Zou dit het einde zijn van een tijdperk, lijken deze mannen te denken. Weg met de barbaarse thuisbevalling die zo vaak opgebroken moet worden en verandert in een stressvolle, ongeplande ziekenhuisbevalling. Een helle rit naar het ziekenhuis met een weerwolf van een vrouw in je auto.

Kritische vragen worden er gesteld over hoe het in het ziekenhuis gaat wanneer je jouw kindje daar vrijwillig wilt krijgen en op welk moment je welkom bent. Nu niet het onderste uit de kan willen. Je mag naar binnen wanneer de baby ook nog nèt bij jou binnen is. Ik vind het een zinvolle avond en mijmer rustig wat weg. De zwangerschapshormonen. Dan schudt de ziekenhuisassistent me ruw wakker door zonder blikken of blozen een onderwerp aan te snijden dat het grootste taboe is bij de Nederlandse vrouw. PIJNBESTRIJDING. Wablief? Ja, pijnbestrijding!

Hoezo pijnbestrijding? Tja, een bevalling is vaak wat gevoelig en net als voor andere lichamelijke klachten zijn er dan spulletjes om wat minder te voelen. Een paracetamol bij een eventueel opkomend hoofdpijntje is niemand onbekend maar de gemiddelde Nederlandse vrouw zal liever haar tong opeten dan vertellen dat ze pijnbestrijding heeft gebruikt bij de bevalling. Ik vond het dan ook zeer ‘cool’ dat dit thema werd behandeld. Nu was er in het nieuws dat er van ellende een nieuwe groep vrouwen uit ons midden is opgestaan. Dit zijn de vrouwen die uit pure angst voor de bevallingspijnen om een keizersnee verzoeken. Tja want daar kan je in ieder geval met goed fatsoen een verdoving voor krijgen. Alhoewel? Bij een baby krijgen hoort pijn en tradities zijn er om in ere te houden. Misschien kan de verdoving bij keizersnee wel worden afgeschaft?

Hopelijk dat de Nederlandse vrouw zich nog eens achter de oren krabt en zich afvraagt wie ze voor de gek houdt. Heeft ze niet alleen zichzelf met deze achterhaalde lijdensweg? Laten we solidair zijn met deze angstige maar tenminste eerlijke aanstaande moeders. Het is niet stoer om halfdood te zijn gegaan van de pijn of er prat op te gaan niets gebruikt te hebben. Oerkracht? Oerdom!