Liefde

Ik ben het type dat altijd alles op orde heeft. Al vroeg heb ik geleerd geld te sparen en waarde te hechten aan school. Ik heb nooit drugs gebruikt, feest alleen regelmatig hard met alcohol. Ik ben altijd opstandig geweest, was het nooit eens met mijn ouders en had best veel ruzie. Maar dan wel allemaal op laag niveau.
Blijkt nu.

Want ik werd verliefd. Met mijn 25 jaar levenservaring en net een universitair diploma op zak heb ik een mooie basis opgebouwd. Ik huur een huis, heb een aangename baan en bovendien een mooi sociaal netwerk. Maar toen viel ik ineens voor een "gewone bouwvakker met kind", zoals hij zichzelf omschrijft.

Nooit gedacht dat ik hier zou staan, me niet druk makend over opleidingen, "goede" banen, sociale normen en de bijbehorende strenge focus op "dure woorden", zinsopbouw en spelling. Mijn bouwvakker is toch dyslectisch, dus dat zou hem allemaal geen ruk interesseren.

Mijn mooie, geordende leventje, waar alles achteraf gezien als vanzelf leek te gaan, heeft plaatsgemaakt voor veel meer afspraken, regels en verbintenissen. Doordeweeks brengen vriendlief en ik zo vaak als mogelijk is samen "ons" dochtertje naar de peuterspeelzaal, gaan we naar afspraken met Bureau Jeugdzorg, de advocaat, allemaal hulpverleners, vrienden en familieleden. De meeste avonden werk ik.

Mijn bouwvakker heeft veel meegemaakt; is gestopt met roken en blowen voor mij. Hij komt net uit een zware depressie en heeft alles wat hij ooit gehad heeft opgegeven om full-time voor zijn dochter te kunnen zorgen. Met haar moeder heeft hij een echte vechtscheiding gehad. Zij is psychisch niet in orde en kan niet voor haar kind zorgen. Het is niet dat ze niet wil, maar ze kan het gewoon niet. Hij moet nu alles alleen doen. Veel familie heeft hij niet.

Hij heeft goede vrienden, mensen die ook zware dingen hebben meegemaakt, maar wel echt interesse tonen. Mensen die meedenken en meehelpen waar ze dat kunnen. Hele andere mensen dan de typische schouderophalers die ik normaal ontmoet.

Mijn leven is ineens hectisch, elke dag is volgepland en de nachten zijn kort. Mijn mooie huisje ligt vol met speelgoed, de rust en kalmte die er hingen zijn ingeruild voor muziek, gestamp en geschreeuw. Mijn vrijheid en onbezonnenheid zijn ingeruild voor afspraken en verplichtingen.
Toch word ik morgen weer gelukkig wakker. Kijk ik in de mooie ogen van mijn vriend, hoor ik het gelach van mijn nieuwe dochter en ervaar ik een gevoel van vrijheid, die door niets wordt geëvenaard.