Het kind in mij

lars burger 25 aug 2015

Hier zit ik dan 35 jaar oud geleefd door de druk van verantwoording .De verantwoording voor mijn eigen kinderen .Zorgen over wat er later van hun gaat worden zorgen of ik het wel allemaal goed doe .Er zijn zoveel manieren hoe je je kind kan opvoeden .Ik probeer altijd te denken hoe voelde ik me als kind? Nu vertel ik je het is best lastig om terug te gaan naar je jeugt.Naar de tijd dat je nog knikkerde in de straat dat je met veel buurt kinderen buiten speelde en alle verhalen wist wat er gebeurde in de wijk.De details verdwijnen naarmate je ouder wordt gelukkig kijkend naar mijn kinderen komen de gevoelens van vroeger weer boven .Maar helaas de kinderen van nu zijn niet meer zo als in mijn tijd. En als je probeer ze plezier te laten maken met de dingen die jij vroeger leuk vond ben je hopeloos ouderwets.Ik denk dat mijn ouders dat gevoel ook hebben gehad in mijn jeugd .Ik weet nog goed de verhalen van mijn ouders wat zo mooi klonk wat ze deden dat ze intense blij konden zijn met een houten tol of een jojo.Nu ben ik dus ouderwets en maak ik me zorgen zorgen wat als mijn kinderen groot zijn en ze willen hun jeugd vertellen aan mijn klein kinderen .Gaat het dan van vroeger hadden we aps we deden dat liever dan bij elkaar langs gaan de buren konden we niet zo goed en ik heb zo veel juffen en meesters gehad dat ik bijna geen namen weet van die tijd .Ja zorgen zorgen hoe mijn kinderen een van de laatste generatie is die de verhalen van vrije kinderen kan vertellen .Verhalen waar ik mijn best nu voor doe om te vertellen aan ze al is het alleen maar om ze aan te zetten om het te proberen .