Ven Kok

Kjoes mi se, am lokking for ven kok mjoesim!
Met deze klanken, werd mijn rust op brute wijze verstoord toen ik op mijn knusse plaats in een Amsterdamse tram naar buiten zat te staren.
Wat zou deze charmante dame, die zeker weten niet uit Amsterdam Oost, doch volgens mij uit het Verre Oosten kwam, bedoelen? De paniekerige blik uit haar mooi gevormde ogen deed mij snel het vermoeden krijgen dat zij haar bestemming zonder mij niet zou bereiken.
Dus draaide mijn harde schijf direct op volle toeren; alles passeerde de revue: van de dikke Van Dale tot en met het Esperanto.

Toch slaagde ik er niet in haar woorden in welk taalgebied dan ook te kunnen parkeren. Maar haar te moeten teleurstellen zou voor mij een trauma worden.
Dus vroeg ik het gesprokene nog eens te herhalen. En dat deed ze op een duidelijke wijze: VEN KOK!! VEN KOK!!
Zou ze Kok bedoelen, maar die is toch allang geen minister meer?!
De paniek zou op mij overslaan als ik niet net op tijd werd gered, want toen ik haar aankeek werd zij gelijktijdig omlijst met het achtergrondbeeld van het Van Gogh museum. Wacht effe, ja wacht effe, nou snap ik `m, ze zou toch niet het Van Gogh museum bedoelen? VEN KOK = Van Gogh, en MJOESIM = museum!! En KJOES MI SE = excuseer mij meneer.
De puzzel viel op z`n plaats, mijn eer was gered, en haar bestemming bereikt.
Ik vond `r een beleeft vrouwtje zonder meer, en ik wist diep in mijn hart wel dat ze een ontwikkeld mens was anders ga je niet naar een museum, toch?

Enfin na mijn eigen spreekvaardigheid Engels te hebben gemixt met een grote dosis gestiek, heb ik haar dan toch nog naar haar geliefde Ven Kok museum kunnen loodsen.

Inmiddels begin ik al wat te wennen aan de diverse klanken van de toeristen in Amsterdam, want vraag mij maar eens in het Russisch-Nederlands wie Jaf va Swi-dn is, dan zeg ik prompt en zonder aarzeling: Jaap van Zweden natuurlijk!
Ja, wie kent Jaap niet? Overigens, zou ie nog muziek maken?
Moet haast wel, want ik schilder ook nog steeds!
Wat een stomme vraag eigenlijk!