Nootjes op pootjes, durft u het aan?

Het is echt waar. Ik verzin dit niet. Daar waar ik lekkere ronde macadamia’s verwachtte, krioelden er sprinkhanen in het doosje voor mij. In mijn winkelmandje. Nou ja, krioelen. Ze zaten net als sardientjes in een blikje, maar dan in een doosje, zo dood als een pier. Dat krioelen kwam gewoon doordat ik met mijn ogen knipperde; ik kon het niet geloven. Dat doosje had ik achteloos in mijn mandje gekwakt. Haast.

Een doorzichtig doosje nog wel. Zodat je zag wat erin zat. Zodat je je kon verheugen. Zodat je kon denken: ha, lekker, mmm, sprinkhanen. Het oog wil ook wat. Sappige perziken, smeuïge kazen, smakelijke tapas; mooie voeding doet eten. Daarom wilde ik die insecten ook helemaal niet. Ze zagen eruit als, ja als wat? Als smerig ongedierte.

En waarom stonden die gore dingen eigenlijk tussen de snacks? Ik liep nog eens terug naar het schap. Naast de noten stonden niet alleen doosjes sprinkhanen, maar ook witte wormen. Die je aan een haakje spietst als je gaat vissen. Heel onsmakelijk. Dat je denkt: ik koop geen noten meer, want wie weet zit er een worm tussen. Dat je denkt: ik ben toch geen vis? Dat je denkt: waar gaat dat heen? Straks komt er in de Markthal nog een insectenkraam bij. Daar moet je toch niet aan denken.

Thuis heb ik het nagezocht. Vooral in de tropen eten ze op grote schaal insecten. Rupsen, sprinkhanen, meelwormen en wespen. Heel gewoon, bij Albert Xing in Azië. Missen wij die hier? Welnee. Maar volgens de supermarkten is Nederland er blijkbaar klaar voor. Insecten bevatten namelijk duurzame eiwitten. Goed voor je gezondheid. Supermarkten denken dat hun klanten dan wel een stapje verder durven gaan.

Eigenlijk is het niet alleen vanwege hun uiterlijk dat ik weiger insecten te eten: ik durf het gewoon niet. De fear factor. Ik stel het mij voor: krekels die tussen mijn kiezen kraken, larven die glibberend door mijn keel glijden. Het maagzuur komt me spontaan omhoog. Verantwoord voer. Vreselijk.

Maar hoogleraar insectenkunde Marcel Dicke durft het wél. En hij niet alleen. Uit een online-enquête blijkt volgens hem dat 70 procent van de ondervraagden ‘zeker’ of ‘misschien’ eetbare insecten zal consumeren. Ik had nooit gedacht dat er zoveel moedige Nederlanders waren. Nootjes op pootjes, durft u het aan?