Leven is meervoud van Lef

In de trein lees ik de achterkant van de krant.
Op weg, vanuit het westen, naar het noorden van het land.
Drie uur lang zit ik in een comfortabele trein, die mij zachtjes heen en weer wiegt, zodat ik bijna indut. Een fijne reis.
Enkele dagen later is het 4 en 5 mei. Herdenken wij als Nederlanders, in solidariteit, de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog op 4 mei. Op 5 mei vieren wij de voortzetting van het leven in vrede. Leven in vrede verkregen door het opofferen van mensenlevens. Degene die lef hebben getoond door op te komen voor vrede, met alle risico’s gemoeid.
Zo was enkele dagen voor 4 mei, de trein een vervoersmiddel met de mogelijkheid om een retourreis te kunnen boeken als ik dat had gewild. Op 4 mei was de trein een echte eindbestemming voor miljoenen mensen. Enkele reis. Geen weg terug.
Maar ook tegenwoordig zou zonder Lef een eindbestemming zijn in het leven van vele mensen. Enkele reis die al uitgestippeld is. Kijk onder ander naar de oversteek van Afrika naar Spanje, afschaffen van de studiefinanciering, de bio-industrie met de vele negatieve gevolgen.