Lef maakt meer kapot dan je lief is

‘Val je dan niet?’ Vroeg ze. ‘Nee natuurlijk niet, ik zit goed vast, kijk maar!’ Antwoordde ik en ik deed het voor. Maar ineens, boem! Lag ik daar op de grond.

Bijna iedere dag in de zomer gingen mijn vriendinnen en ik duikelen op het duikelrek in de speeltuin. Niet gewoon duikelen, maar met een sjaal. Met een sjaal maakte ik mezelf vast aan de duikelstang en liet mezelf naar voren vallen. Het was best eng, maar wel heel erg leuk. Meestal durf ik dat soort dingen niet, maar ik had me laten overhalen door mijn vriendinnen.

Op een maandagavond ging ik, zoals gewoonlijk, weer duikelen op het duikelrek. Er fietste een vriendin langs en ze stopte,gewoon om gezellig te komen kletsen. Ze vroeg wat we aan het doen waren dus ik vertelde het haar. ‘Val je dan niet?’ Vroeg ze. ‘Nee natuurlijk niet, ik zit goed vast, kijk maar!’ Antwoordde ik en ik deed het voor. Maar ineens, boem! Lag ik daar op de grond. Ik lag stil en begon te gillen. Mijn vriendinnen dachten dat ik een grapje maakte. Maar toen zagen ze het, er was echt iets aan de hand. Meteen kwamen ze naar me toe, ik lag op de grond, te huilen. Een van mijn vriendinnen ging meteen mijn moeder halen.

Nog geen half uur later lag ik in de tandartsstoel. Mijn voortand was afgebroken. En niet zo’n beetje ook. Tot aan mijn zenuw. De tandarts moest een wortelkanaalbehandeling doen. En heeft er toen een nep tand opgezet. Die heb ik nu nog steeds.

Het is goed om lef te hebben, maar je moet het wel zelf willen. Laat je niet te snel overhalen, dan doe je misschien dingen waar je later spijt van krijgt. Ik had namelijk zo veel spijt dat ik me had laten overhalen. Had ik maar niet zo veel lef gehad, dan had ik nu gewoon al mijn eigen tanden nog gehad.