Lach En Leef!

LEF!

Wat is LEF?
Welke definitie geven we aan LEF?
Hebben we eigenlijk wel genoeg LEF?
Denken we alleen maar dat we LEF hebben?

Ik heb LEF vind ik zelf, door dit stukje te schrijven. Mijn collega die vanmorgen haarfijn aan haar leidinggevende aangaf dat ze het er niet mee eens was had ook LEF. Die vriendin die voor de zoveelste keer een chemokuur moet ondergaan.. Wat een LEF!
Mijn kleine, veel te lieve buurjongetje die zijn fietsje niet laat afpakken door het eigenwijze buurmeisje, liet zien dat LEF al jong kan beginnen.
Maar houden we die LEF ook?
LEF om te laten zien wie we zijn en dat we het er niet bij laten zitten! Al dat onrecht in de wereld; oorlogen en meningsverschillen, vaak ontstaan door onbegrip, verschil in religies en het niet kunnen respecteren van andermans overtuiging.
Diegenen die daar tegen op staan getuigen een groot gehalte LEF te hebben.

Helaas is de tegenhanger van LEF vaak LAF. En niet eens bewust, en zeker niet in alle situaties, maar bijvoorbeeld ingegeven door angst of onwetendheid.
Het scheelt een klinker maar een wereld van verschil.
Want als we tonen LAF te zijn, dan houden we ons mond tegen onze leidinggevende die een onredelijke beoordeling heeft gegeven. Want we zijn dan angstig om onze baan te verliezen.
Dan is dat kleine buurjongetje te bang voor de duw van zijn eigenwijze buurmeisje en dan zijn alle opstandelingen de mond gesnoerd, ingegeven door angst voor wat er gebeurd als ze dat ene klinkertje veranderen.

IK verander hem niet; hou het op LEF, wat doen jullie?
Ik daag iedereen uit om daar eens over na te denken!