HET ONZICHTBARE ZICHTBAAR MAKEN.
HET ONZICHTBARE ZICHTBAAR MAKEN.
De stem voor hun die geen Stem hebben.
Het is moeilijk om iets of iemand te zijn, die “ onzichtbaar” is. We maken er ons een voorstelling van en vertrouwen daarbij op het inzicht van de waarnemers die het fenomeen hebben waargenomen. Het is ook moeilijk om “een Stem” te geven aan iets of iemand die ”onzichtbaar” is, je weet niet eens of ze wel een mond hebben en of er iets te zeggen valt. Het is moeilijk waarde te hechten als er niets te zien valt, waar je waarde aan zou kunnen ontlenen.
Ongrijpbaar als ze zijn moeten ze niet denken dat ze ergens rechten aan kunnen ontlenen. Als je “onzichtbaar” bent heb je ook geen persoonsbewijs nodig, want je foto daarop zou van iedereen kunnen zijn ( ze zouden zichzelf hoogstens kunnen omschrijven ) maar misschien liegen ze en maken ze het mooier dan dat het is.
Het LEF om aandacht te vragen voor vermeende noden en behoeften, “ het bestaan” en “het zijn” moet voor hen genoeg zijn en kijken daarbij dwars door hen heen. Een ”onzichtbare” is het moeilijk naar de zin te maken, nog kun je hen in de ogen zien, zodat het bijkans onmogelijk is hun wensen en verlangens daar in af te lezen, het laat zich slechts raden.
Zou U het LEF hebben om als woordvoerder op te treden? Misschien zelfs een politieke partij voor hen op te richten, om te proberen bepaalde rechten voor hen te pleiten? En hoeveel van die ”onzichtbare” zouden dan op uw partij stemmen denkt u? “Onzichtbaar” heeft zijn voordelen, maar ook zijn nadelen. “Onzichtbare” hebben geen vaste woon-of verblijfsplaats nodig, hebben een minimum aan comfort nodig en eten en drinken hoeven zij ook niet.
Het LEF om te denken dat iemand wel warm zal lopen voor deze zaak.
“Onzichtbare” hebben onze aandacht en liefde niet verdient, ongrijpbaar als ze zijn, alleen incidenteel als wij willen huiveren over hun omstandigheden en onderkomens. Kent u zo iemand, zo een onzichtbare? Wat zegt hij of zij dan, of hebben ze geen geslacht, zodat je iets aan hun in jezelf zou kunnen herkennen? Kun je betrokken raken in hun “zijn“ alsof ze iets nodig hadden wat je hen zou kunnen geven?
Het LEF om te denken dat het dan beter zou worden, een “onzichtbare” is per slot van rekening ongrijpbaar en een bodemloze put, een vermeende “onzichtbare” uitgestoken hand snel genegeerd.