Gelijke start, of toch niet?

We leven in een land waarin iedereen gelijke rechten moet hebben, waar gelijkheid dagelijks in berichtgeving is terug te vinden. En tevens leven we in een land waarin de maatschappij wordt gedefinieerd als een meritocratie, een regering waarin prestaties en verdiensten steeds belangrijker worden! Iedereen wil en mag studeren in Nederland, maar daar ligt ook direct een probleem.
Want is het mogelijk om in Nederland iedereen een gelijke start te bieden bij het starten van een opleiding? Het lijkt vrij onmogelijk een gelijke start te bieden, want waar moet deze dan aan voldoen? En mocht het zo zijn dat we op lange termijn een gelijke start kunnen bieden, betekent dit dan niet direct dat ieder persoon een Robot van de Regering gaat worden? Het is namelijk zo als we in deze meritocratie blijven leven, waarin iedereen moet presteren en het hoogst haalbare moet bereiken om verder te komen in het leven, gaan we dan niet voorbij aan ons eigen proces? Waar komen onze normen en waarden dan vandaan, en wat bepaald dan wat de juiste opleiding voor je is geweest. Is het goed om zo veel mogelijk te verdienen en zoveel mogelijk te bereiken in het leven? Moeten we niet bij onze eigen normen en waarden blijven?
Ik denk van niet. Want zo zorgen we voor een tweedeling binnen de maatschappij, de winnaars en de verliezers. En dan kom ik weer bij het eerste zinnetje van mijn betoog uit. Gelijke start, of toch verschillend?