Filologie van Lef M/V Hoofdstuk 2

Dan kom ik toch bij vraagstuk 2, want of je blij mag zijn met je lef blijkt dus ook nog van de beoordeling van anderen af te hangen Maar wie bepaald dan wanneer lef richting moed neigt en wanneer het vooral ongewenste MHz zonder noemenswaardige inhoud betreft? Kun je, naast dat je M dient te zijn, dan ook alleen maar Lef in de zin van moed hebben als de mensen om je heen dit op die manier erkennen?
Als niet over ballen beschikkende (en ze dus ook niet tonende), non-gozer zonder toupet, daarmee automatisch V en uitgesloten van lef: Wat nou lef? Lef is knap passe, in iedere geval de Nederlandse versie. Doe mij maar het lef van de buren die wel een duidelijke keuze over lef maken. Je kan als M/V guts hebben, afgeleid van Gusta (hij/zij die geroemd wordt) of Courage tonen, afgeleid van Cor (hart) aanwezig in zowel M als V vertrouwen op een innerlijke. Moed, daar kan ik tenminste iets mee. Moed is bij voorbaat positief geladen, innerlijke en vaak ook nog inspirerend. Het is herkenbaar en hoopgevend. Moed is de afwezigheid van grootspraak en voor iedereen beschikbaar. Moed is het vermogen om je reactie uit te stellen, moed is geen ja zeggen als je nee bedoelt en vice versa, moed is niet beter hoeven, kunnen, moeten, willen dan de realiteit. Het is niet meer geven dan je te geven hebt, niet meer doen dan je aankan, angst voelen als je bang bent, met je frustraties om kunnen gaan. Moed is jezelf omarmen in je eigen menselijkheid. Het is het vermogen om je kont tegen je eigen krib te gooien, smakelijk te lachen over wat je over jezelf bent gaan geloven en dat los te laten. Het is het vermogen om 100% eerlijk met en naar jezelf te zijn, je onhebbelijkheden te erkennen zonder er kritiek op te hebben, ‘fouten’ te mogen maken omdat je je anders nou eenmaal niet ontwikkeld, je kwaliteiten te kennen en deze bij voorkeur aan te wenden. Moed is jezelf gunnen dat je niet buitengewoon hoeft te zijn, geen erkenning van anderen hoeft te hebben, geen 10 dingen tegelijk hoeft te kunnen. Moed is het vermogen om keuzes te maken over jezelf en jouw waarden. Te beslissen dat niet alles wat kan ook moet, niet alles wat mogelijk is wenselijk of noodzakelijk en het leven inderdaad een afwisseling tussen jammer en fijn. Moed is zelf kiezen waar je je energie in investeert, zowel geestelijk, lichamelijk als materieel. Moed is voor mij op dit moment erkennen dat ik niet altijd over moed beschik en dat ik niet goed ben in korte verhalen… Lef is dit weten en toch deze column plaatsen.