Een ongewoon gewone busrit

De laatste tijd valt het me erg op dat vooral in treinen en bussen mensen zich steeds asocialer gaan gedragen. Mensen staan niet meer vanzelfsprekend op voor ouderen, zetten tassen neer op de stoel naast zich en weigeren deze weg te halen. Mochten ze dit wel doen, dan gaat dit gepaard met een diepe zucht. Mensen begroeten elkaar niet meer en zijn alleen nog maar druk met zich zelf of hun mobiele telefoon.
Maar wat ik een aantal dagen geleden heb mee gemaakt heeft mijn beeld van de huidige maatschappij weer volledig goed gemaakt. Ik zat op een avond in de bus en op het bankje tegen over mij zat een blinde jongen met zijn blindengeleidehond. Ik vond het heel bijzonder dat de jongen zo zelfstandig was om zo laat nog alleen met de bus te gaan. Ik zat met mijn rug gekeerd naar de deur. Toen we bij de halte waren aangekomen waar de jongen uit moest stappen, gebeurde er iets wat de aandacht van iedereen in de bus trok. Een man stond op en schreeuwde in gebrekkig Nederlands dat hij de blinde man zijn Ov-Chipkaart had laten zien vallen en of de buschauffeur even wilde wachten. Hij rende achter de man aan en gaf hem zijn Ov-Chipkaart terug. Toen hij terug in de bus kwam bedankte hij de buschauffeur uitvoerig voor het wachten. Alle mensen in de bus complimenteerde de man om zijn daad. Deze gebeurtenis vond ik zo indrukwekkend, terwijl het eigenlijk heel normaal hoort te zijn. De man stapte even later uit bij het asielzoekerscentrum.
Ik vond het heel erg mooi om te zien dat de man zo moedig en behulpzaam heeft gehandeld. Helaas zien we dat te weinig in onze samenleving. Deze gebeurtenis maakte ook indruk op me omdat er in de actualiteit vaak negatief wordt gedaan over mensen met een buitenlandse afkomst. Door deze negatieve verhalen komen mensen die alleen maar goede bedoelingen hebben in de schaduw te staan. Ik hoop dat de man een fijn thuis gaat krijgen in Nederland en andere mensen inspireert om wat hartelijker en behulpzamer te zijn. Zo maken we samen onze samenleving een stuk fijner voor iedereen. De man heeft lef getoond omdat hij het beste voor had met zijn medemens, iets waar wij allemaal nog veel van kunnen leren.

Sophie Gremmen 13 jaar
Karel de Grote college Nijmegen