De Steekmugaffaire

Iedereen kent het wel; je ligt net lekker in je bed, moe maar voldaan…en dan,vlak voordat je in slaap valt is daar HET geluid…het intense gejengel van een mug!
Ik vloek eens hard, por McHeart in zijn zij… ”hoor je dat? ” fluister ik. Mmmm…mompelt mijn man die echt binnen 2 minuten vertrokken is naar dromenland. Daar heb ik dus niets aan. Ik zucht eens diep.
Dan komt het dus op mij alleen aan. Ok ,daar gaan we…
Ik trek het dekbed over mijn oren, over mijn mond, voorhoofd ,tot alleen mijn ogen en mijn neus nog bloot liggen. Dat doe ik niet om zomaar een reden, enig idee hoe warm het wordt als je alles bedekt? Buiten dat is adem nogal belangrijk. Ik wacht,ja ik hoor hem al….ja…mij krijgt ie niet te pakken, ik ben slimmer…Ik haal eens diep adem door mijn neus. warm hoor daar onder dat dekbed en zuig de mug via mijn neus naar binnen.Ik proest, snuif…wat een akelig gevoel…Zou ik hem nou dood hebben gezogen? Ik wacht, heftig wrijvend over mijn neus.Nee hoor daar heb je hem weer…
Ondertussen geef McHeart geen krimp, die slaapt.Raar dat ze altijd mij moeten hebben. Maar goed,wat nu? Ondertussen zijn we bijna een uur verder en barst ik van de slaap. Het gezoem houd niet op en volgens mij heeft ie al zijn vriendjes uitgenodigd. Ik lig compleet gefixeerd op het geluid verstijfd in bed.
Dan is er nog maar 1 oplossing…Mijn ene been leg ik open en bloot boven op het dekbed. Kijk jongens,take away,de fly-in in muggenland. Leef je uit. Zuig me leeg maar alsjeblieft laat mijn hoofd met rust… Ik offer mijn been op voor wat rust…Ik toon lef.