Nooit goedkope whisky drinken.

De deur staat al open dus ik hoef niet meer aan te bellen. Dat gebeurt wel vaker als de mensen in een zorg flat wonen. Meneer zit lachend op zijn stoel als ik binnen kom. Ja, het is een zooitje hier he. Al drie maanden duurt die verbouwing. En het duurt altijd langer dan gepland zoiets. Jij bent zeker Laura, ja dat wist ik al. Ik krijg altijd zo’n brief he, met wie er komt. En dan schrijf ik dat op in mijn agenda.

Jij heb dit wel vaker gedaan toch? Ik lach: Ja hoor meneer, dat komt wel goed. En als je wat drinken wil. Hij doet de koelkast open, hier staat eh… jenever. Ik grijns: Lijkt me heerlijk, zo op de vroege ochtend. Hij begint te lachen en ziet dan dat er ook nog een fles limonade staat. Misschien kun je dat beter nemen.

Het is een makkelijk huis om schoon te maken. Weinig tierelantijntjes. En dat hoeft ook niet meer zegt hij. Hij heeft veel gereisd en na zijn pensioen 20 jaar in Thailand gewoond. Hij wil alleen nog een schilderij aan de muur en een tafeltje met een boeddha in de gang. Maar ja, het komt er maar niet van.

Als ik klaar ben vraagt hij me even te komen zitten. Morgen win ik de loterij zegt hij met een grijns op zijn gezicht. Dat zeggen er wel meer, grijns ik terug. 2 miljoen gaat hij winnen. Wat hij daar mee gaat doen? Hij weet het niet, op reis, hij zou wel terug naar Thailand willen. Ik vraag hem waarom hij is weggegaan. Hierom zegt hij en hij wijst naar zijn voet. Die voet zit in een geitenwollen sok maar toch zie ik dat hij geen tenen meer heeft. Nooit geen goedkope whisky drinken zegt hij. Iemand had me er al voor gewaarschuwd, maar ja, ik was eigenwijs. Hup, tenen weg.

Nu drink ik jenever. In het begin in Thailand ook, maar daar was steeds moeilijker aan te komen. Bezuiniging. Ik dronk ook wel Johny walker, goeie whisky. Maar op het terras, die goedkope rotzooi, daar krijg je bloedstollingen van. Ik kreeg een wond op mijn teen en die dokter daar, begon over amputatie. Ik schrok me een ongeluk, dat gaat me niet gebeuren dacht ik. Dus ik op het vliegtuig naar Nederland. Dat doet me toch zeer, zo’n wond, met die luchtdruk in zo’n vliegtuig. Ik werd met de rolstoel naar een taxi gebracht. Mijn hospita zei dat ik naar de dokter moest. Ik de volgende dag naar de dokter. Binnen vier dagen waren mijn tenen eraf. Ik was eigenwijs. Dat koste me mijn tenen. Nee, ik drink geen whisky meer. Ik hou het mooi bij Jenever.