Lef?

Wat lef is? Je tanden laten zien wanneer de situatie ernaar vraagt. In mijn woordenboek is lef wat beschaafder. Lef houdt wat mij betreft in dat je luistert naar je eigen stem. Kleine keuze in het leven die je maakt zijn ook teken van lef. Het feit dat je iedereen om je heen een dikke middelvinger geeft en je eigen pad kunt bewandelen zonder je druk te maken om anderenAC. Dat maakt in mijn ogen dat je een persoon bent met lef. Het vraagt nogal wat moed om te zijn wie je daadwerkelijk bent. Los van alle verwachtingspatronen van ouders familie, vrienden of de maatschappij.

Het is eenvoudig om je te conformeren, het is makkelijk om een kant op te gaan waar je toch al naartoe werd gestuurd. Het is ook gemakzuchtig en lui. Je kunt makkelijk je leven laten uitstippelen door de maatschappij, je ouders, je partner, je hond. Vroeger had ik het misplaatste idee dat ik de wereld moest redden. Ik denk dat de wereld is te onderscheiden in denkers en doeners. Ik ben een denker en de meeste denkers zijn niet de wereldverbeteraars. Ik denk mezelf soms wel eens in de knoop en dat is niet een handige eigenschap om te hebben als je de wereld beter wilt maken. Om die reden ben ik nu dus ook niet die wereldleider geworden die de aardbol wel even zou redden van alle onheil. Op latere leeftijd kwam ik er ook achter dat dit niet in mijn persoonlijkheid zit. Ik hou van denken, ik hou van lezen en andere eenzame dingen. Ik word nerveus van groepen onbekende mensen en ik kan onpasselijk worden van drukte. Ik ben dus gewoonweg niet gemaakt voor zoiets representatiefs. Als we het even wat kleinschaliger bekijken ben ik dus ook niet het type om tijdens vergaderingen het woord te doen. Dat kan ik wel, maar dat is niet mijn rol. Dat is niet prettig dus dan doe ik het niet.

Het heeft mij jaren gekost om mijn introverte ik te kunnen accepteren. Vaak genoeg was ik boos en geïrriteerd op mezelf. Waarom kon ik nou niet zijn zoals al die extraverte anderen. Die waren leuker, kregen veel dingen voor elkaar. Ik zat als een grijze muis maar te wachten op mijn beurt die nooit kwam. Nu ben ik tot de conclusie gekomen dat ik dat niet moet forceren. Ik moet het lef hebben om te zijn wie ik ben.