Jeroen Haverkort Sport 3 feb 2017, 07:09

Leestijd: 3 minuten

‘Hema-held’ Parami: Ik word nog steeds herkend

‘Bekerheld Maikey straalt tussen de rookworsten’, ‘Van Hema-stagiair naar voetballegende’, ‘Tegen profs spelen, voelt als doping’. Zomaar wat krantenkoppen in aanloop naar de halve finale van het bekertoernooi tussen FC Utrecht en de amateurs van VVSB van vorig seizoen. Dat de tweedeklasser uit Noordwijkerhout zich schaarde bij de beste vier ploegen van de KNVB beker was mede te danken aan Maikey Parami. De spits scoorde in de kwartfinale in de 87e minuut tegen FC Den Bosch de 2-3 en was zo verantwoordelijk voor hét voetbalsprookje van Nederland in 2016. Hoe gaat het nu met de bekerheld van een jaar geleden?

Was 3 februari 2016 de mooiste dag uit je leven?
Nee, dat is toch de geboorte van mijn twee meisjes Carmenza (4) en Livia (1). In sportief opzicht is de wedstrijd tegen FC Den Bosch wel mijn mooiste herinnering. Tien minuten voor het einde stonden we nog met 2-0 achter, maar in vijf minuten tijd bogen we die achterstand om in een 2-3 overwinning. Dat ik de winnende maakte was een fantastisch gevoel. Maar het is niet zo dat ik er dagelijks aan terugdenk. In de kleedkamer hebben we het er eigenlijk ook niet meer over. Ik ben verbaasd dat het al een jaar geleden is. Het is dat jij nu belt.

Je liep toentertijd stage bij Hema en iedereen liep de deur plat. Gratis reclame door jou, je hebt er toch wel een vaste baan aan overgehouden?
Nee, hahaha. Maar dat wilde ik zelf ook niet. Ik liep daar een dag in de week stage en toevallig was die dag net na die wedstrijd tegen Den Bosch. Ik dacht ‘ik ga gewoon’, ook omdat ik geen zin had om die dag later te moeten inhalen. Ik had niet verwacht dat het zo’n gekkenhuis zou worden.

Wat doe je nu?
Vorig jaar heb ik mijn diploma ‘Ondernemer Detailhandel’ behaald. Ik werk nu parttime bij een vertaalbureau in Den Haag, voor de rest train ik voor mezelf en besteed ik veel tijd aan mijn gezin. Ik voetbal ook nog steeds voor VVSB, maar dit is mijn laatste seizoen. Ik ben toe aan iets anders.

Zit er nog een profloopbaan in?
Ik hoop het, maar er speelt niets. Vorig jaar heb ik mij in de kijker gespeeld en was er wat interesse, maar concreet is het nooit geworden. Het zou heel mooi zijn als ik naar een club kon in de Jupiler League, maar waarschijnlijk speel ik ook volgend seizoen nog gewoon in de Tweede Klasse.

Word je nog herkend?
Ja, regelmatig. Sowieso bij uitwedstrijden van VVSB. Mensen vragen vaak ‘Hé, jij was toch die jongen die scoorde in de beker?’ Ze willen een praatje maken en soms willen kinderen met me op de foto. Dan maken ze een selfie. Hartstikke leuk vind ik dat, maar zo’n gekkenhuis als vorig jaar wordt het nooit meer. Of ik de aandacht mis? Nee, hoor. Het was hartstikke leuk om mee te maken, maar je moet er niet in blijven hangen.