Julia Osendarp Geld & Carrière 12 jun 2024, 18:19

Leestijd: 5 minuten

Dilemma: ‘Ik houd van mijn baan, maar haat mijn baas’

Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Metro deelt iedere week het dilemma van een lezer. Deze week: Ramon (31), die zijn baan leuk vindt, maar zijn baas niet kan uitstaan.

„Ik werk in de creatieve sector en ik heb een baan als vormgever en mediamaker en ik houd van mijn werk. Ik ben goed in wat ik doe, doe en maak leuke en mooie dingen en werk voor boeiende bedrijven. Ook vanuit de mensen waarmee ik werk krijg ik positieve reacties en ik weet dat dit het vak is dat ik wil beoefenen.

‘Bloedhekel aan mijn baas’

Ik werk voor een goedlopend creatief mediabureau. Een bedrijf met een goede naam en een aantal hele interessante opdrachtgevers en klanten. Daarnaast kan ik het met de meeste van mijn collega’s goed vinden en zit ik daar op mijn plek. Op één ding na: ik heb echt een bloedhekel aan mijn baas.

Mijn baas runt het bedrijf met een compagnon. Maar hij is het daadwerkelijke brein achter het bureau en heeft dan ook altijd de allesbeslissende stem. Ik moet eerlijk zeggen dat ik bewondering heb voor hoe hij zijn bedrijf van helemaal niets heeft laten uitgroeien tot deze succesvolle onderneming. Een onderneming met aanzien en een hoop goede mensen in dienst.

Gespannen werksfeer als baas op werkvloer is

Maar het lijkt erop dat het succes van deze man ook een moeilijk persoon van hem heeft gemaakt. Hij is namelijk heel lastig op de werkvloer. Hij is vaak gestrest en geprikkeld, reageert zich af op de medewerkers, maakt botte en lompe opmerkingen en vliegt om de haverklap uit zijn slof. Daarnaast schroomt hij niet om zijn medewerkers te commanderen en te denigreren en vindt hij het geen enkel probleem om zelf regelmatig te schitteren door afwezigheid. Hij is immers de baas, zegt hij dan.

Ik kan tal van voorbeelden geven, maar mijn baas is gewoon echt een hele moeilijke man. Ik heb het idee dat hij soms niet eens doorheeft hoeveel spanning hij op de werkvloer meebrengt en als hij er niet is, loopt eigenlijk alles op rolletjes. Collega’s lopen op hun tenen als hij er is en iedereen houdt geforceerd rekening met de wensen, eisen en moodswings van deze man.

Er zijn imiddels ook collega’s die uiteindelijk de handdoek in de ring gooiden en ontslag namen. En bijna altijd was een conflict met mijn baas daarvoor de reden.

Dilemma: baan opzeggen of aan de bel trekken?

Ik zit met een dilemma, want mijn baan is en blijft heel leuk en uitdagend. Ik waardeer mijn werk en de opdrachten en haal plezier uit de dingen die ik maak. Ook de sfeer op de werkvloer is, als mijn baas er niet is, echt heel erg fijn. Maar dat alles kan dus volledig omslaan als hij wél het kantoor binnenloopt.

Met collega’s wordt er onderling vaak genoeg over gesproken en ik weet dat er ook oud-collega’s zijn geweest die bij hem aankaartten dat zijn gedrag ontoelaatbaar is. Maar meneer valt nu eenmaal moeilijk te corrigeren. Wat zouden Metro-lezers doen? Hebben zij vergelijkbare situaties meegemaakt? En hoe liep dat af? Ik vind zijn bedrijf en formule waanzinnig, maar kan met hem als persoon niet door een deur. Maar het is en blijft nu eenmaal de baas.”

Wat vind jij dat Ramon moet doen? Reageer op onze Facebook-pagina of via Instagram! De reacties worden dan volgende week gepubliceerd.

Vorige week

Vorige week gaven Metro-lezers advies over het dilemma van Madelon (56), wiens vader mantelzorg nodig heeft, terwijl hij geen goede vader voor haar was.

Diana schrijft eerlijk: „Zelf ben ik ruim 27 jaar mantelzorger geweest, het was als een gevangenis: nooit kon ik met mijn eigen gezin iets doen. Nu ruim 5 jaar ‘vrij’, maar alles komt er nu mentaal en fysiek uit, alle spanning zoekt een weg. Inmiddels in traumatherapie en dit zal niet het laatste zijn. Bedenk goed waar je aan begint, kijk eerst of er een mogelijkheid is om de band weer op te bouwen zonder dat het ten koste gaat van jezelf, lukt dat niet, word dan geen mantelzorger! Ik zou willen dat iemand mij dat advies had gegeven…”

„Doe waar jij je goed bij voelt”, stelt Ellen.

„Iets waar een taboe op ligt. Waarom verwacht hij dat jullie dit ‘moeten’? Een ouder moet toch ook voor zijn kinderen zorgen? Kinderen nemen is een keuze, jij had niet de keuze om deze man als vader te krijgen. Doe wat goed voelt voor jou en doe niet iets omdat het zou ‘moeten’. Ik zie het in mijn eigen omgeving, mantelzorg voor iemand die andere hulp weigerde. Je hele leven wordt ingevuld, je vrije tijd vakanties, etc. Overal dien je rekening te houden met de zorg naar je vader toe. Zeker geen gemakkelijke keus om te maken en je moet niks”, aldus Daisy.

Sonja adviseert: „Geef in beperkte mate zelf hulp. Doe dit niet in de eerste plaats voor je vader. Je hebt ook een voorbeeldfunctie voor je kinderen. Regel zoveel mogelijk externe hulp voor je vader, zodat hij wel de verzorging krijgt, die hij nodig heeft. Ik liet het begeleiden van mijn vader zoveel mogelijk over aan zijn huishoudelijke hulp. Zij ging tegen betaling met hem naar het ziekenhuis. Het kostte mij echt te veel energie, vanwege een nare familiegeschiedenis. Veel sterkte.”

Wat is een soeverein burger en moeten we ons daar zorgen om maken?

Mona Keijzer bevestigt: ‘Ik word vicepremier’

Reacties