Jana Witteman Geld & Carrière 9 dec 2023, 08:02

Leestijd: 7 minuten

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Ik heb geen rijke man nodig’

Waar de één vindt dat geld moet rollen, blijft de ander herhalen dat je geld maar één keer kunt uitgeven. En als we eerlijk zijn; wat blijft er dan over van het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’? Vandaag: de 48-jarige Ella, die na de scheiding haar man heeft uitgekocht.

Naam: Ella
Beroep: ambtenaar bij de gemeente
Woonsituatie: koopwoning met twee volwassen dochters van 19 en 23 jaar
Netto maandsalaris: 4000 tot 4500 euro

Geld maakt (niet) gelukkig

„Ik kom uit een gezin waar ik de jongste ben van drie dochters. Mijn ouders zijn inmiddels begin 80 en ons gezin was vrij traditioneel. Mijn vader werkte, mijn moeder was thuis.

Mijn ouders waren vrij zuinig. Sparen was belangrijk en werken werd gestimuleerd. Zij vonden het belangrijk dat wij onszelf konden redden. En ze waren zuinig, maar ook weer niet extreem. Ze hebben een goed huis, een goede auto, een stereo en een goed bed. In de zomer gingen we altijd drie weken kamperen in Duitsland.”

Hoe werd er over geld gesproken?

„Onze ouders vonden het belangrijk dat wij als dochters konden studeren. Daar spaarden zij voor. Eenmaal op kamers kreeg ik een maandelijks bedrag mee. Het collegegeld en de boeken werden betaald.

Zij vonden het belangrijk dat we onszelf zouden ontwikkelen. Bij mijn moeder was dat denk ik ook een stukje weemoed. Zij had zelf een redelijk goede baan, maar toen mijn ouders trouwden, stopte zij met werken. In die tijd was dat normaal. Achteraf denk ik dat er daarom soms extra werd benadrukt dat wij ons als vrouw moesten kunnen redden.”

„Tegelijkertijd zei mijn moeder ook vaak: als je geld nodig hebt, ga dan niet bij een bank lenen, maar weet dat je bij ons kunt lenen. Dat heb ik ook naar mijn eigen kinderen toe. Mijn moeder zal altijd wat zuinig blijven. Nog steeds pint zij iedere maandagochtend een bedrag en dat is dan haar boodschappengeld.

Nu delen ze ook graag en zeggen ze dat ze het zelf toch niet kunnen opmaken. Dan denk ik weleens: dan had je misschien ook iets minder zuinig kunnen leven, maar dat zal nooit veranderen.”

Ben je uiteindelijk gaan studeren?

„Ik heb een hbo-opleiding bestuurskunde gedaan in Leeuwarden. Na ongeveer een half jaar ging ik daar ook op kamers. Dat heeft mij wel zelfstandig gemaakt.

Mijn eigen dochters wonen allebei nog thuis. Beiden studeren in Groningen, maar hebben geen interesse om op kamers te gaan. Uiteindelijk komt dat wel, maar nu vinden ze het thuis nog wel gezellig.”

Hoe was het om op kamers te gaan?

„Ik was er wel aan toe. En in financiële zin: ik had een baantje bij de Hema. Ik kreeg maandelijks een bedrag van mijn ouders en je had nog de uitwonende studiebeurs. Daar redde ik het altijd wel mee. Op een enkele keer na. Dan stond ik in de supermarkt en was het maximum bereikt. Dat gebeurde af en toe, maar dat was niet de standaard.”

Hoe kijk je nu zelf naar geld?

„Ik red mezelf financieel goed. Drie jaar geleden ben ik gescheiden en dat heeft wel veel veranderd. We waren al zo’n 25 jaar samen. Al het geld kwam altijd binnen op een gezamenlijke bankrekening.

Nu heb ik alles in eigen beheer en dat bevalt best prima. Achteraf denk ik weleens; was het wel nodig om alles altijd op één hoop te gooien? Soms ga je dan toch naar elkaar kijken bij bepaalde uitgaven. Mijn ex-man was daarin wat impulsiever, terwijl ik dan misschien liever nog een nachtje over een aankoop zou slapen. Nu ben ik eigen baas en heb ik het geld voor mezelf.”

Vind je het belangrijk een buffer achter de hand te hebben?

„Ja, ik voel me natuurlijk verantwoordelijk voor het huis en mijn gezin. Als de dakgoot lekt of als de wasmachine ermee stopt, dan wil ik dat kunnen laten repareren.

Vroeger hadden we ook de spaarrekening samen. Inmiddels heb ik eigen spaarbuffer opgebouwd en heb ik dat verdeeld in verschillende kleinere potjes: een voor de kinderen, een voor het huis en een voor vakanties.”

Was het lastig om dat alleen op te bouwen?

„Dat heb ik wel moeten opbouwen. Mijn man heeft geld meegekregen, want ik heb hem uitgekocht. Ik ben in het huis blijven wonen. Om dat te kunnen doen, zijn mijn ouders bijgesprongen, want dat geld had ik niet.

Daardoor kan ik wel hier blijven wonen met de kinderen en dat brengt een hoop rust en stabiliteit. Ik ben heel blij dat mijn ouders mij daarin hebben geholpen. Dat is hoe zij het hebben willen doen. Ergens vinden ze dat ook een vanzelfsprekendheid om dat vangnet te kunnen bieden. Natuurlijk gaat het om veel geld. Maar die rust en de mogelijkheid om ergens op terug te kunnen vallen is ook wat ik mijn kinderen zou willen bieden.”

Hoe hebben jullie het opgelost met het huis dat van jullie samen was?

„We wilden daar allebei blijven wonen. Het is een fijne plek en we hebben daar ook goede herinneringen aan. Uiteindelijk zijn we er met een mediator uitgekomen en heeft hij besloten iets anders te zoeken.

Uiteindelijk vond ik ook dat ik recht had op een huis. Na een tijdje verdwijnt de ‘wij’ en ging ik ook meer nadenken, wat is goed voor mij? Ik werd zakelijker in het proces.”

Hoe belangrijk is je carrière voor jou geweest?

„Ik heb nooit helemaal een pad uitgestippeld. Maar ik heb na mijn studie altijd voor de overheid gewerkt. Onlangs was ik 25 jaar in dienst. De arbeidsvoorwaarden zijn goed en ik ben altijd stappen omhoog gegaan.

Sinds de scheiding werk ik weer fulltime. Dat zorgt voor een goede financiele basis. Ook de hypotheek is alleen goed te betalen. We hebben nog een vaste lage rente en het kost natuurlijk wel geld, maar op mijn salaris kan ik het missen.”

Hoe belangrijk is het voor jou om je eigen geld te verdienen?

„Ik zal nooit mijn eerste salarisstrookje van de Hema vergeten. Toen was ik 15 jaar. Eigen geld verdienen, zelf daarvoor werken en dan je eigen geld hebben vind ik een fijn idee. Natuurlijk is iedereen anders, maar ik heb de gezondheid om fulltime te werken en ik ben blij dat ik mijn eigen boontjes kan doppen.

Ik ben niet afhankelijk. Ik heb geen rijke man nodig om mij te onderhouden. Dat heb ik altijd al fijn gevonden. Na mijn studie bestuurskunde ging ik direct aan de slag. Toen ging ik voor het eerst meer verdienen. Ik had het gevoel dat ik heel rijk was. Later verandert dan ook je levensstijl en heb je ook meer geld nodig.

Sinds 2,5 jaar heb ik een lat-relatie met mijn huidige partner. Hij leeft en woont heel basic. Daar word ik zelf ook heel blij van.”

Stelling: met 1.000 euro per maand extra zou ik op de lange termijn gelukkiger zijn

„Nee, dat denk ik niet. Ik heb het goed. En natuurlijk is 1000 euro extra een hoop geld, maar dat zou voor mij niet bijdragen aan mijn geluksgevoel.”

Stelling: geld wordt meer waard als je het kunt delen

„Ja, op een bepaalde manier wel. Ik ga niet op straat staan om mijn geld aan iedereen uit te delen, maar in mijn directe omgeving deel ik wel graag, richting de kinderen bijvoorbeeld. Eigenlijk net zoals mijn ouders dat voor mij hebben gedaan. Dat geeft een goed gevoel.”

Geld maakt niet gelukkig, of toch wel?

„Ja, natuurlijk wel. Geld hebben geeft rust. En die rust biedt ook een stukje geluk.”

De Spaarrekening van Rainier (24): ‘Ik spaarde 15.000 euro in een jaar’

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Ik vind dat Nederlanders behoorlijk veel klagen’

Reacties