België is Poëzie

Hoewel ik een groot supporter en aanhanger van weernietman Piet Paulusma ben -posters met zijn imposante gestalte hangen kamerbreed in mijn douchecel- kijk ik ook graag naar de Belgische weervrouw. Al was het maar vanwege die geweldige taal. Die Belgische weervrouw begint al meteen anders dan bij ons: ”Goedenavond beste kijkers.”
Doet mij denken aan een met twee handen zwaaiende tante Hannie in 1956 op onze tv. Inderdaad, zo lang is het al geleden dat onze beschaving nog beschaafd was.
‘Vannach (T wordt in België niet uitgesproken) sneeuw en smeltende sneeuw, ondanks de lente. Nou da’s nie zo goe’ (D wordt ook niet uitgesproken in België)

Smeltende sneeuw!

Briljant!

Heel anders dan de interpretatie van Piet Paulusma c.s
Die hebben het over natte sneeuw.
Die Belgen weten al dat sneeuw nat is. Dan heeft het geen zin om te zeggen; vannach sneeuw en natte sneeuw. Dat is dubbel.
Maar smeltende sneeuw zegt iets over de hoedanigheid van de sneeuw: met smeltende sneeuw bedoelen de Belgen , sneeuw dat naar beneden valt maar onderweg door verhoging van de temperatuur gaat smelten en op het eveneens warmere trottoir dus niet blijft liggen.

De Belgische weervrouw gaat weer verder. ’Ah, awel, mijn weersvoorspelling van gister kwam niet helemaal goe ui. En da kan ik elaas nie terugrechtzetten. Davoor mijn excuses. ‘

Terugrechtzetten!

Heerlijk. Wij zeggen terugdraaien. Alsof het dan klaar is. Streep eronder. Niets aan de hand.
In België niet. Die willen een fout rechtzetten. Terugrechtzetten zelfs. Al moeten ze daarvoor een ,wel voorspelde maar niet uitgekomen, orkaan alsnog even regelen. En ze maken ook nog excuses. Moet je in Nederland mee aankomen. Excuses? Kom op zeg!

De Belgische weervrouw gaat over tot de voorspelling van morgen: ‘Dan zien wij oe het weer van morgen marcheert. Houdt uw wintergerief in ieder geval bij de hand.’

Marcheert!

Wintergerief! Heb ik opgezocht. Betekent winterspullen.

Ik zie het voor mij, een milde depressie marcheert van noord naar zuid en dwingt de mensen naar hun wintergerief te grijpen.
‘Maar we hoeven niet te panikeren,’ sluit de weervrouw af. ‘Ik wens u een zeer plezante nacht.’

Dat geeft de doorslag. In Nederland zeggen ze alleen; “goedenacht verder”.
In België een ZEER plezante nacht. En lachend ook nog.

België is poëzie. Ik ga verhuizen.