Hou op met dat gezeik over racisme!

Sylvia Peters 30 nov 2017

Hoe kijk jij naar je medemens? Stel, je stapt een wachtkamer binnen en daar zitten een aantal mensen. Misschien ben jij zo’n type die met gebogen hoofd ‘goedemorgen’ mompelt, maar doe dat dan voor de verandering eens niet. Kijk met een open blik de wachtkamer in en begroet de aanwezigen. Ga zitten en neem ze een voor een in je op. Waar let je dan op? Kleding? Hoe ze op jou reageren? Glimlachen ze vriendelijk?

Als je langer moet wachten, dan is het aannemelijk dat je verder kijkt dan de eerste indruk. Het valt je misschien op dat iemand een grote neus heeft of enorme borsten. Dat haar van die man ziet er misschien uit alsof hij net uit zijn bed komt en die vrouw heeft wel een erg kort rokje aan. Die jongeman heeft een keurig verzorgde baard en die jongedame een aantrekkelijk gezicht. Die ene ziet er een beetje luguber uit, maar misschien is hij best aardig. Je weet het niet. Die man die heel boos kijkt, lijkt je niet echt een gezellig type. Net zoals die oude dame met dat samengeknepen mondje die haar oubollige tasje stevig tegen haar borst gedrukt houdt. Die enorme rode haarbos is erg indrukwekkend, net zoals die lange zwarte dreadlocks. En de huidskleur? Let je daar ook op? Waarschijnlijk niet, misschien alleen als iemand erg heel donker is of juist heel wit ziet. En zo moet het ook.

Een mens is namelijk gewoon een mens. En het is heel menselijk dat wij onze medemens bekijken. Uit nieuwsgierigheid, uit verveling of met welke reden dan ook. We zien of we iemand aantrekkelijk vinden, of juist niet. Natuurlijk zien we die uiterlijke kenmerken, maar we zien niet alleen zwart of wit. NOG NIET! En laten we dat vooral zo houden. DUS HOU OP MET DAT GEZEIK OVER RACISME, zo werk je het alleen maar in de hand. Steek liever je energie in het gedrag van je medemens. Spreek iemand er op aan als hij of zij zich misdraagt, welke huidskleur die persoon ook heeft. Kinderen zijn nog helemaal blanco op kleurgebied, dus vergiftig ze niet met jouw vooroordelen. Geef de jeugd liever de volgende boodschap mee:

‘Ieder mens is een cadeautje, maar we zijn allemaal anders ingepakt. De inhoud van het inpakpapier bepaalt of jij het cadeautje leuk vindt, niet het papier.’