Help! Ik ben een fundamentalist!

Sjoukje Dijkstra 11 nov 2016

Overal ligt tegenwoordig een taboe op. Kinderen, geen kinderen willen, het hebben van MAAR één kind, een kind met een chromosoom teveel enzovoort. Het grootste taboe van allemaal. Je zou het niet denken, maar echt: je bent pro-life en dus anti-abortus. Dat is tegenwoordig ECHT NOT DONE. Zelfs in christelijke kringen krijg je de schrijnende gevallen naar het hoofd gesmeten. Zo van: ja, maar dan moet het wel kunnen.

Kind van de rekening?

In mijn column gaat het niet over de schrijnende gevallen, maar over de ‘gezonde’ zwangerschappen. Meestal gevalletjes ‘OEPS het condoom werkte niet mee’ of ‘Anticonceptie? WATTUS?’. Het kind van de rekening wordt dan gepresenteerd. Letterlijk. Deze week vieren we de week van het leven. Vieren, want het leven zou gevierd mogen worden. Geleefd. Niet beëindigd als gevolg van een falende overheid en tekort schietende gezondheidszorg.

30.000 lichtjes

8 november branden er 30.000 lichtjes in Den Haag. Een actie van de SGP voor de omgekomen kinderen in de baarmoeder en hun moeders die vaak gebukt gaan onder de gevolgen hiervan. 30.000, waarvan een deel misschien gered had kunnen worden, wanneer vrouwen in kwestie betere voorlichting hadden gekregen. De enige uitweg die zij vaak zien is abortus. Wanneer ze dit ook als enige optie voorgeschoteld krijgen, dan is er geen weg terug. Is er dan sprake van een weloverwogen keuze, zoals minister Schippers die voorstaat? Twijfelachtig.

Dierenbeulen

Dat anno 2016 nog steeds zoveel abortussen worden gepleegd, is ergens toch bijna vreemd. Bovendien is het enorm verdrietig. Niet te verkroppen. Al die kleintjes die zo wreed aan hun einde komen. Daar op die plek die de veiligste had moeten zijn op deze wereld, de baarmoeder. Gewoon. Tot 13 weken uit elkaar getrokken, alsof het niets is. Na 13 weken in stukjes geknipt. Als we dieren op die manier zouden slachten, zou half Nederland in opstand komen. “Afmaken die dierenbeulen”, hoor je dan. En nu? Oorverdovend stil.

Waarom heeft dat mensje geen recht van spreken?

Met 12 weken zwangerschap is het al een compleet mensje. Waarom heeft dat mensje geen recht van spreken? In de baarmoeder heb je in Nederland en helaas veel andere landen geen rechten. Behalve als de moeder een fervent roker is of af en toe een wijntje nuttigt, dan vallen we met z’n allen over haar heen. Pleegt ze abortus, dan is het haar recht, want baas in eigen buik. Hypocriet much? En die abortusgrens? 24 weken!

Kom op minister Schippers. Dat is toch niet houdbaar?!