De boze blanke babyboomer

In de Amerikaanse media las ik dat de Amerikaanse collega’s van “mijn generatie”, de jongere stemmers tot 34 jaar, in grote meerderheid op Hillary Clinton heeft gestemd. Indien alleen deze generatie had mogen stemmen, was Donald Trump slechts tot 32 van de 270 benodigde kiesmannen gekomen. Een compleet ander beeld dan de uiteindelijke uitslag van de Amerikaanse verkiezingen, maar verrassend is het niet meer te noemen.

Want ook in Nederland kennen wij ondertussen de zogenoemde “boze blanke babyboomer”. Conservatieve partijen als de PVV en 50Plus gedijen onder de roep van deze mensen naar vroeger. Het is bijna onmogelijk om Facebook te bezoeken zonder een (meestal in matig Nederlands geformuleerd) plaatje tegen te komen die niet gaat over de roep naar het oude zorgstelsel, de AOW-leeftijd van 65 of andere paradepaardjes als het behoud van zwarte piet.

“Wij hebben het land opgebouwd”, is een veelgehoorde kreet wanneer er niet gekort mag worden op de oudere groep Nederlanders. Hoewel deze mensen vast hard gewerkt zullen hebben, is het maar de vraag in welke mate zij Nederland “opgebouwd” hebben. Voordat de huidige 67-minners begon met werken waren er al zeker 20 jaar na de Tweede Wereldoorlog verstreken en was de Nederlandse economie onder Willem Drees al weer tot bloei gekomen. De extreme rijkdom die wij hierna hebben verkregen is voornamelijk het resultaat van het uitputten van de gasvoorraden in het noorden van ons land.

Maar oké, laten wij stellen dat deze mensen Nederland echt veel welvaart hebben gegeven. Komt dit voort uit een conservatieve gedachte? Echt niet. De enige manier om een betere welvaart te krijgen is vooruitdenken, zowel vroeger als hedendaags. Tuurlijk, ook onze generatie had hun grootouders en ouders graag een vroeg pensioen en goedkopere zorg gegund. Maar helaas moet iedereen momenteel inleveren.

En daarom richt ik mij graag op u, meneer of mevrouw met een leeftijd van 55+. Als u in maart mag stemmen, probeer eens niet alleen te denken aan uzelf. Probeer daarentegen eens te denken aan uw kleinkinderen en diens kinderen en het feit dat als uw roep naar vroeger wordt gehoord zij wellicht tot hun 75e door moeten werken. Gunt u hun dat? Moeten zij onder uw nostalgische gevoel lijden? Hopelijk niet. Dus alstublieft, kom los uit uw zelfmedelijden en maak in maart niet dezelfde fout die de oudere Amerikanen hun jongere generaties wél hebben aangedaan.