Judith Tielemans
Judith Tielemans Televisie 2 jun 2022
Leestijd: 2 minuten

Kijkers enthousiast over het Grote Hokjes-experiment: ‘Geen hokje is ook een hokje’

Hokjesdenken. We doen het allemaal. Hoe ontstaan vooroordelen eigenlijk en kunnen we er ook vanaf komen? Aan de hand van een aantal stellingen probeerden Tijs van den Brink en Giovanca Ostiana in Het Grote Hokjes-experiment inzicht te krijgen in de manier waarop verschillende groepen over elkaar denken. Kijkers vinden in ieder geval dat het programma de vinger op de zere plek legt.

Mensen van kleur komen vaak in aanraking met de politie. Dat denkt 70 procent van de deelnemers in de zaal bij Het Grote Hokjes-experiment. Dat zo’n groot percentage dit vooroordeel heeft, is geen verrassing voor een gekleurde deelnemer. „Het komt mij bijna nooit voor dat ik staande word gehouden door de politie. Maar ik voldoe wel vaak aan het signalement van degene die ze zoeken.” Ook moslims hebben vaak te maken met hetzelfde stigma.

https://twitter.com/RanMarwin/status/1532077630274404353

Het Grote Hokjes-experiment

Dat 90 procent van de deelnemers een vrije seksuele moraal linkt aan de LGBTQ’ers, is ook voor deze groep geen verrassing. Ook binnen de community worden er veel grappen overgemaakt, vertelt een deelnemer uit dit ‘hokje’. „Iedereen kent elkaar heel goed en we zijn allemaal elkaars exen. Toch ligt dit echt aan de persoon”, vertelt hij. Niet iedereen is dus zo vrij.

Volgens neuropsycholoog Erik Scherder is een oordeel al binnen een paar milliseconden gemaakt. „Die vooroordelen komen uit de voorhistorie. Daar groeien we mee op als kinderen. Dat je bij bepaalde groepen niet mag horen, is iets wat je absoluut niet wilt. Er is veel moeite voor nodig om daar vanaf te komen.”

Niet meer in hokjesdenken

Als iemand een ander uitsluit op basis van bijvoorbeeld zijn of haar huidskleur, kun je dat zelfs zien in de hersenen. Volgens Scherder is er geen verschil tussen fysieke en emotionele pijn: wie één van de twee ervaart, laat in de hersenen op dezelfde plek veel activiteit zien. „Wat we die ander aandoen, is gewoon pijn”, vertelt de Scherder.

Wat hebben we er voor nodig om niet meer in hokjes na te denken? Daar is maar één antwoord op: je zult moeite moeten doen. Zo noemt Scherder als voorbeeld om contact te leggen, zodat je ook het perspectief van een ander ziet. „Dat lukt niet zomaar, daar moet je je echt voor inspannen. Als je de moeite zou nemen om eens met met een andere groep op pad te gaan, dan neemt dat vooroordeel af.”

Het Grote Hokjes-experiment kun je terugkijken op NPO.

Johan Derksen niet vervolgd na verhaal over penetratie met kaars

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.