Iris van Lunenburg Opinie 2 feb 2018, 06:00

Leestijd: 3 minuten

Waar is De Ware nou?!

„Hoe kan je de omstandigheden manipuleren zodat vriendschap, liefde wordt? Hoe?! (…) Ik wil gewoon antwoord!” Een jonge vrouw vraagt, lachend wanhopig, datingadvies aan psychiater Glenn Helberg. We zijn in debatcentrum De Balie, waar ik een avond over partnerkeuze in de liefde presenteer. Het is uitverkocht. Sterker nog: het was twee dagen na aankondiging al uitverkocht. Zonder reclame. En dankzij de jonge makers van de Balie Academie, die een sterke, inhoudelijke line-up hebben gemaakt. Denk: Neurobioloog Dick Swaab, theoloog Janneke Stegeman, socioloog Jitse Schuurmans, sociaal wetenschapper Linda Duits en de fantastische Glenn Helberg. Bovendien komt de meest romantische dag van het jaar steeds dichterbij. Valentijnsdag. Het merendeel van de zaal is vrouw. Het merendeel is vrijgezel. En allemaal vragen we ons af: waar is De Ware nou?!

Er zijn mensen die settelen voor Mr. Goedgenoeg in plaats van Mr. Right, maar waarom blijft het idee van die ene persoon die je helemaal compleet maakt dan toch zo heerlijk? Ben je anders niet compleet genoeg? En is dat eigenlijk niet een suffe gedachte? Al in 2001 zei Samantha Jones uit de hitserie Sex and the City: ‘Het slechte aan het idee van die ene ware, perfecte soulmate is dat het zo onbereikbaar is. Je kan alleen maar falen.’ Juist. ‘En als je hem niet vindt, dan voel je je slecht over jezelf’, aldus Miranda Hobbs. Zeventien jaar later lijkt dat nog steeds waar. „De Ware is echt een achterhaald idee”, legt Jitse Schuurmans uit. „Ik verbaas me erover dat dit nog zo belangrijk is. In onze huidige samenleving duren relaties helemaal niet tot in de eeuwigheid, maar heb je eerder een soort van seriële monogamie.’ Dat klinkt al een stuk reëler. Ook theoloog Janneke Stegeman vindt de gedachte van De Ware ‘rampzalig’. „Qua kansberekening is het natuurlijk al een absurd idee (…) Ik zou veel meer voor een nuchtere benadering gaan, dan het idee: er is één iemand op de wereld bij wie ik helemaal tot mijn recht kom.” Is ook zo. Maar toch, ondanks de wijze – en ware! – woorden van Schuurmans en Stegeman, geloof ik stiekem nog steeds in mijn prins op het witte paard. Of op een zwarte opoefiets.

Al is het natuurlijk nergens voor nodig om thuis te gaan zitten wachten totdat De Ware zich aandient. „Eigenlijk zijn er heel veel meisjes die graag willen veroveren, maar omdat ze het idee hebben heel erg meisjesachtig te moeten zijn, wachten ze op die prins op het witte paard. Je mag er best zelf op af!”, moedigt Glenn Helberg de zaal aan. „We komen in een tijd waarin de vrouw weet dat ze recht heeft op haar eigen seksualiteit, haar eigen intimiteit. En dan, als je een ander ontmoet, kun je veel beter tot relatievorming komen.” Gelukkig maar. „The one gaat voor mij over de relatie met jezelf. Zie jezelf als The One, die in staat is de liefde te voelen voor jezelf. Zodat je het uiteindelijk ook met een ander kan delen.”

Mooi. Eerst bewust zijn van je eigen waarde. En dan volgt de ware hopelijk snel.