Iris Hermans Reizen 23 mrt 2018, 12:10

Leestijd: 5 minuten

Bier, beats, worst en Rudolph in Belgrado

Metro’s Iris had niet veel verwachtingen van het Servische Belgrado, maar verliet met een ‘I’ll be back, Belgrade’ bijna jankend de stad.

Vooroordelen

Pornopoezen met een slecht gebit, grote militaristische mannen inclusief blokkapsel en pure armoe op straat. En alle inwoners nog aan de Nokia 3210. Dat was in een notendop mijn vooroordeel over Servië. Toegegeven, ik weet niet hoe het in de rest van het land is, maar in hoofdstad Belgrado kon ik dit vooroordeel regelrecht de Donau ingooien, of in de Sava, want de stad heeft niet een, maar gewoon twee grote rivieren. Net zoals je op de terrasjes zowel cappuccino als Turkse Koffie drinkt en de architectuur soms iets ‘Oostblokkerigs’ en dan weer iets potsierlijk Ottomaans heeft.

Technobeloftes

Ja, in Belgrado is van alles te kiezen en komen allerlei invloeden samen, dankzij de rijke geschiedenis die zowel bomvol oorlogen als verbroedering zit. Je drinkt hier goed en goedkoop, eet veel voor weinig en van de zoo met daarin een witte tijger achter een kippengaas-esque traliewerk (kijk uit met selfies) tot een fort van weleer met grote en hoge kanonnen (dito) en BEAT, een club vol lokale techno-beloftes van de toekomst: Belgrado heeft ’t.

Lange mannen en onze Rudolph

De meeste vrouwen zien er verzorgd uit, de mannen zijn lang en complimenteus zonder opdringerig te zijn en ook hipsterboys met baard en complexe tattoos en businessbabes bewapend met iPhone X paraderen hier door de mooie brede winkelstraten. Onze tv-kok Rudolph van Veen blijkt er trouwens een ware celeb, zo blijkt wanneer je in een willekeurige winkel of taxi vertelt dat je uit Nederland komt. Voor een keer worden niet meteen klompen, kaas, hasj en Johan Cruijff opgesomd. „Wij houden van die blonde kok!”, hoorde ik tot drie keer toe, al zou het natuurlijk kunnen zijn dat dit net de drie zeer gastronomische winkeliers en taxichauffeurs van de stad waren.

Ja ja Jovana

Gids Jovana Travica neemt me mee op reis door haar lievelingsstad, op de Food Tour Belgrade. De Servische spreekt vloeiend Nederlands – en nog zo’n zes talen – en woonde een paar jaar in Brussel. Toch keerde ze terug naar haar Belgrado, waar alles nog niet zo ‘af’ is. „In Brussel is alles al zo perfect geregeld en bijna voorspelbaar, hier merk ik dat ik echt een steentje bijdraag aan de vorming van de stad.” Zij en vele leeftijdsgenoten delen een eigenschap die Jovana inad noemt. „Trots, eigenwijs en koppig, we doen het op onze eigen manier.”

Ik lust worst

Het terras van restaurant Manufaktura ziet eruit om door een ringetje te halen, met een overkapping van rode paraplu’s die het erg leuk doen op de foto’s, getuige de blije gezichten na de vele Kodak- slash Instagrammomentjes. Het voorgerecht, Servische tapas, blijkt de natte droom van elke vleesfanaat en worstminnaar. Op een plateau worden welgevormde stukken vlees, fraaie streekpatés en worsten in alle soorten en met name maten geserveerd – de grootste wordt ‘droom van elk meisje’ genoemd – waarvan het water je meteen uit de mond loopt. Wat goed uitkomt, omdat er zo nog meer ruimte is voor Rakia.

Flink Raakja

Het is de nationale drank die voor Servië is wat sake voor Japan is en ouzo voor de Grieken en wordt geserveerd in flinke reageerbuizen. „Dit moét je geproefd hebben”, moedigt Jovana aan en zet de buis gedecideerd aan haar lippen. When in Belgrade… dus ik volg enthousiast haar voorbeeld. Al ben ik recreatief alcoholist, de brandende geur van Rakia alleen al doet de neusharen bijna wegschroeien; sterk spul, dat Rakia! Na nog twee smakelijke gerechten, een nieuwe reageerbuispoging en een voorzichtige conclusie dat Rakia zeg maar niet helemaal mijn drank is, laat Jovana haar stad zien.

Fort

In het Kalemegdanska Park kun je uren rondbanjeren. Je kunt relaxen op een kleedje in de zon, het Dinopark bekijken, een rondje maken in de carrousel, een ijsje eten of naar het 2000 jaar oude Fort van Belgrado, strategisch gelegen op een heuvel en uitkijkend over de twee rivieren. Je wandelt tussen kanonnen, overblijfselen van een fort en het standbeeld van de naakte man die nog menig vrouwenoog doet dichtslaan, en andere juist laat oplichten.

Herinneringen

De knappe gids met de grote lach blijkt een uitmuntend verhalenverteller en tijdens de tour kom je alles te weten over Belgrado – en over Jovana. Ze herinnert zich nog als de nacht van gisteren de bombardementen die de NAVO in 1999 op haar stad uitvoerde om voormalig dictator Milosevic te stoppen. „Je raakte eraan gewend”, zegt ze schouderophalend. Toen Milosevic gevangen was genomen en de rust weer enigszins terugkeerde, begon de bevolking met de wederopbouw.

Verrassingen

Met verve. Belgrado wordt meer en meer een stad vol internationale allure zonder zijn authentieke Balkanwortels te verliezen. Dat nog altijd veel mensen vies kijken als ze de naam van haar land horen, is jammer, besluit de gids. En zonde, want het is een land vol verrassingen, zeker in de hoofdstad. Als je eenmaal voet zet in Belgrado, slentert door de winkelstraten, koffie drinkt in de hippe kafana’s en danst in de clubs, is de kans meer dan groot dat je weer terug wil. Zbogom dus, Belgrado!

Meer info vind je hier.

Festivaltip

EXIT is jaarlijks weer het hoogtepunt voor vele (inter)nationale muziekliefhebbers. Het festival is van 12 tot en met 15 juli in Novi Sad, na Belgrado de grootste stad van Belgrado en ligt op ongeveer twee uur rijden van de hoofdstad. Het grote verschil met vele andere festival is dat EXIT begint wanneer de zon ondergaat en duurt tot ver na de zon opkomt.