#252 ‘Waar ben je nou mee bezig Gio?’
Maud is hard op zoek naar een nieuwe woning en heel even dacht ze dat ze haar droompaleis had gevonden. Ze zou dan wel met de nieuwe vlam van haar ex Tommy gaan samenwonen, maar dat nam ze voor lief. Tommy speelde het spelletje leuk mee, maar Gio vond het maar een gek idee. Als Gio en Maud van de eerste mooie stranddag genieten, ontvangt ze ineens een mail van Charlie: „Nadat ik afgelopen week heb vernomen van je huidige partner dat jij de ex bent van Tommy, denk ik dat het beter is als je toch op zoek gaat naar een andere woning.”
„Wat is dit nou weer!”, roep ik, kennelijk zo hard, dat ik vanuit het toilethokje naast me te horen krijgen of alles wel goed gaat. „Niks aan de hand!”, roep ik terug, maar ondertussen barst ik van woede uit elkaar. Gio heeft op een of andere manier contact gezocht met Charlie en haar verteld dat ik de ex ben van Tommy!? Charlie sluit haar mail af met dat ze het jammer vindt en hoopt dat we verder wel normaal met elkaar om kunnen blijven gaan. Ze heeft nog een linkje toegevoegd van een andere woning die ook beschikbaar is, maar ik heb geen eens zin om het linkje te open.
Op hoge poten storm ik richting Gio. Het is dat het logge zand zo zwaar is, anders was ik naar hem toe gerend. „Waar ben je nou mee bezig Gio? Ik hou er dus echt niet van als mensen achter mijn rug om dingen regelen, denk je niet dat ik dit zelf had kunnen oplossen? Ik ben het zat!”, schreeuw zo hard dat ik lijk op een viswijf. Gio zit er vol verbazing bij en ik geef hem niet eens tijd om te antwoorden. Ik pak mijn spullen bij elkaar en ren naar de eerste de beste strandtent.
Als ik eenmaal met een ijskoude rosé tot mijn zinnen aan het komen ben, realiseer ik dat ik misschien wel iets te fel ben geweest. Achteraf had ik gewoon rustig aan Gio moeten vragen wat er aan de hand was, maar wat doe ik? Als een klein kind begin ik tegen hem te schreeuwen en zet ik hem voor schut midden op een vol strand! Ik schaam me kapot en ik kan mijn tranen niet bedwingen. Ik moet ook nog eens ongesteld worden en dan ben ik gewoon extra snel emo. Net op het moment dat ik Rochella wil bellen, komt Gio aanlopen. „Hey driftkikker, mag ik erbij komen zitten? Misschien kunnen we nu wel even rustig praten?”, zegt hij. Ik moet lachen en huilen tegelijk. „Sorry, ik was erg hé? Dit heb je niet verdiend…”
Gio gaat zitten en legt mij uit dat Charlie nog kende van zijn studie. Ze is twintig kilo lichter en ziet er heel anders uit dan tien jaar terug. Gio had haar in eerste instantie ook niet direct herkend. „Maud, ik ontmoet zoveel mensen, ik had het helemaal niet door dat zij Charlie was. Totdat ik op Facebook een berichtje van haar kreeg. Ze vroeg hoe serieus het tussen ons was en toen heb ik uitgelegd dat ik stapelverliefd op je ben, maar dat het nog niet officieel is. Toch? Anyway, ik kon het eigenlijk niet hebben dat jij bij je ex gaat wonen en dat heb ik tegen haar gezegd. Sorry.”
Ik blijf het een beetje een vaag verhaal vinden en snap niet dat Gio mij dit niet gewoon eerder heeft verteld. Aan de andere kant kan ik het ook wel een beetje begrijpen, als ik heel eerlijk ben zou ik het zelf ook niet heel chill vinden. Ik wil dit niet tussen ons in laten staan, maar dit is al de tweede ruzie in een week en ik word ineens overspoeld door een soort van angst. Gaat het niet allemaal veel te snel tussen ons? Gio lijkt mijn gedachten te kunnen lezen. „Maud, communiceren kun je leren en ik denk dat we allebei nog wat te leren hebben. Ik heb ook al zo lang geen relatie gehad, jij bent wat beter op relatiegebied, maar soms vraag ik me ook gewoon af of je wel met mij wil zijn.”
Gio stelt voor dat we elkaar de komende week wat minder gaan zien zodat we allebei wat dingen op een rijtje kunnen zetten. Of dat nou een goed plan is, weet ik niet zo zeker, maar een alternatief heb ik ook niet. De rest van de middag drinken we nog wat wijntjes bij de strandtent en eenmaal bij Gio thuis vallen we allebei als een blok in slaap.
De volgende ochtend schrok ik al om 06.00 uur wakker uit paniek. Mijn huizenzoektocht begint weer vanaf vooraf aan en ik word al zenuwachtig bij het idee. Ik besluit een stuk hard te lopen, zodat ik tijdelijk weg kan rennen van mijn problemen. Daarna haal ik verse sapjes voor Gio en mij. Hij ligt nog te slapen en dat is misschien maar beter ook, voordat ik weer in huilen uitbarst. Vervolgens fiets ik al extra vroeg naar kantoor. Onderweg bel ik mijn broertje om te vragen of ik de komende week bij hem mag slapen. „Tuurlijk, het is wel een troep hoor! Maar dit is toch eigenlijk gewoon jouw huis. Ik ga wel een paar dagen bij mama slapen, dan heb jij ff het huis voor je alleen”, zegt mijn broertje.
Het gebeurt niet vaak dat ik als eerste op kantoor ben en de hoofdredactrice is dan ook verbaasd als ze mij als eerste ziet zitten. We kletsen wat over het weekend en dan pakt ze ineens haar telefoon. „Zeg Maud, ik wilde je nog iets vragen, maar heb jij dit al gezien?”
Maud (23) houdt van feesten en reizen. Ze werkt sinds kort op de redactie van een tijdschrift. Haar relatie met haar vriend Tommy is net uit en Maud is hard op zoek naar een nieuw huis in Amsterdam. Wekelijks lees je haar avonturen in een nieuwe aflevering van Nachtboek van Maud.