Mirthe Diemel Lifestyle 5 jul 2024, 19:02

Leestijd: 3 minuten

Opgebiecht: ‘Niemand weet dat ik elk jaar een naturistencamping bezoek’

Iedereen heeft weleens een geheim, een leugentje om bestwil, iets wat ze liever niet hardop zeggen. In Metro’s rubriek Opgebiecht durft een Metro-lezer dat toch te doen. Deze week: Marisca, die niet durft op te biechten dat ze jaarlijks een naturistencamping bezoekt.

„Elk jaar kijk ik er reikhalzend naar uit, onze zomervakantie in Spanje. Twee weken even hélemaal niks, behalve zwemmen, luieren en lekker eten. Voor zo ver dat kan natuurlijk, met twee jonge kinderen van vier en zes, maar toch: éven weg uit de ratrace van het dagelijkse leven.

Lekker naakt rondlopen

Nou zal dit voor veel mensen hartstikke herkenbaar klinken, want iedereen snakt denk ik naar vakantie. Alleen schud ik alles op vakantie létterlijk van me af, omdat we elk jaar naar een naturistencamping gaan. Niets fijner dan aankomen op je vakantiebestemming waar de zon volop schijnt, om vervolgens je kleding uit te doen en lekker naakt rond te lopen.

Ik snap dat niet iedereen zich daar comfortabel bij voelt, maar ik ben niet anders gewend: als kind kwam ik al op deze camping en liep ik de hele dag in mijn blootje rond, ik weet kortom niet beter. Dat er echter een taboe heerst op naturistencampings, weet ik ook. Men denkt toch vaak dat iedereen elkaar de hele dag staat te bekijken: hoe groot iemand geschapen is, dik, dun, wat dan ook. Of dat er sprake is van een seksuele lading. Maar daar let je dus totáál niet op.

Iedereen vindt het op onze camping normaal om broodjes in z’n nakie te bestellen bij de bakker, of zonder kleding naar het zwembad te fietsen – al draag ik dan vaak wel een broekje, omdat dat comfortabeler zit. Maar het grappige is: niemand let op je, ze kijken juist vreemder als je wél iets aan hebt. Ik vind het mooi dat we in zo’n mini-gemeenschap allemaal hetzelfde zijn. Status en kleding doen er niet toe, iedereen is gelijk.

Snel zijn kleding uit

Mijn vriend en ik zijn al jaren samen, dus hij wist al snel van mijn jaarlijkse campingbezoekjes. In eerste instantie vond hij het wel vreemd, ook toen ik zei dat ik deze camping wilde blijven bezoeken – het liefst met hem, al snapte ik het als hij dat niet zag zitten. Maar hoewel het voor hem onwennig voelde, besloot hij mee te gaan. Ha, hij was meteen verkocht en doet zijn kleren sneller uit dan ik als we er weer zijn.

Maar goed, zo’n vakantie is niet ‘standaard’. Sterker nog, toen ik eens met vriendinnen uit eten ging, vertelde er één dat ze een artikel over naturisme had gelezen en dat écht héél raar vond. Iedereen knikte instemmend, dus je begrijpt dat ik niks durfde op te biechten over mijn campingbezoekjes.

Opgebiecht: zwijgen over naaktheid

Daarom heb ik lang geleden al de keuze gemaakt om niet te vertellen waar ik mijn vakanties doorbreng. Ook niet toen mijn collega laatst vroeg waar ik altijd naartoe ga, omdat ik altijd zulke leuke verhalen heb en ze ook wel interesse had – ik verzon maar een smoesje dat ze alleen met vaste gasten werken. Ik vertel mensen nu wel dat ik naar Spanje ga, maar het stukje naaktheid laat ik achterwege. Ha, ik krijg wel altijd complimenten dat ik zo gebruind ben en je mijn bikini ‘strepen’ niet ziet. Dan grinnik ik in mezelf en roep ik iets over dat ik ze altijd omlaag doe tijdens het zonnen.

Ik vind het wel dubbel naar mijn kinderen toe. Ik wil mijn kinderen heel graag meegeven dat iedereen gelijk is, en dat het niet uitmaakt hoe je eruit ziet, maar anderzijds ga ik – zodra ze ouder zijn – ook wel zeggen dat ze dit niet overal moeten rondbazuinen, omdat niet iedereen hetzelfde denkt hierover. Wat dat betreft is dat taboe er nog steeds. Via deze weg hoop ik dat wel te doorbreken, al is het maar door mijn verhaal anoniem op te biechten.”

Meer edities van Opgebiecht lees je hier.

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Opgebiecht: ‘Ik heb gelogen over de deuk in de auto’

Opgebiecht: ‘Ik smokkelde per ongeluk een joint mee in het vliegtuig’

Reacties