Beste tweederangs burgers: ‘keep on dreaming’

Sylvia Peters 16 nov 2017

Relschoppers, het lijkt wel of er steeds meer blikken van dit soort tuig worden open getrokken. Marokkaanse supporters die hun blijdschap voor de kwalificatie voor het WK op diverse plekken in België en Nederland ‘vieren’, fans van een Instagram ster die er gezamenlijk een ‘gezellige’ middag van maken in Brussel, rellen in Nederland over een referendum in Turkije, rellende anti-G20 of Zwarte Piet demonstranten, hooligans en ga zo maar door. Over het algemeen zijn de rellen onlosmakelijk verbonden met plunderen, verwondingen, intimideren, vernielen of ander agressief en irritant gedrag.

Toch zijn rellen niet nieuw. Wereldwijd heeft de bevolking altijd wel met rellen te maken gehad. Soms zelfs zo erg, dat dit voor mensen een reden was om het land te ontvluchten.
Martin Luther King Jr. was een groot voorstander van geweldloos verzet en sprak ooit de legendarische woorden: ‘A riot is the language of the unheard.’ Volgens hem, voelden relschoppers zich ongehoord en niet erkend in hun dagelijkse pijn die gecreëerd werd door discriminatie, institutioneel racisme en het gevoel een tweederangs burger te zijn in het land waar je bent geboren.

Is dat tegenwoordig ook de oorzaak van al die rellen? Voelen al die relschoppers zich inderdaad tweederangs burgers, gediscrimineerd, ongehoord of achtergesteld? Als dat zo is, dan is het tijd dat er een nieuwe Martin Luther King op staat, eentje die ze verteld dat een geweldloos verzet veel effectiever is. Het liefst een ‘Martin Luther King 2.0’, die ook roept: ‘I have a dream’ en uitlegt dat in die droom mensen beoordeeld worden op hun gedrag en niet op huidskleur, afkomst, geaardheid of geloof.

En laten we dan met z’n allen die droom ook daadwerkelijk uit laten komen. Laten we mensen zoals relschoppers, criminelen, vandalen en ander tuig dan ook vooral als tweederangsburgers blijven zien. Laten we ze ook duidelijk vertellen dat je met ongehoord gedrag jezelf ook inderdaad ongehoord en ongewenst maakt, wat je afkomst, huidskleur of geloof dan ook is. Dat verzetten met geweld zinloos is en dat het je zeker geen waardering oplevert. En laten we die tweederangsburgers ook vooral duidelijk maken dat als ze denken dat ze zich zo ongestraft kunnen blijven gedragen: ‘Keep on dreaming, but not in my world.’