Gaan

Bij de geringste twijfel: gaan. Het kan maar één keer. Hoewel het laatste contact ruim veertig jaar geleden was, blijkt de overlijdensadvertentie van de voormalige buurvrouw een niet te weigeren uitnodiging om de avondwake bij te wonen.

Het zuiver zingende koor, de herinneringen en plechtigheden vormen samen een waardig afscheid.

De familie staat voor het altaar condoleances in ontvangst te nemen. Zullen ze ons herkennen? Na een korte blik van het toenmalige buurmeisje reist ze razendsnel in gedachten terug in de tijd, maakt de verbinding en valt emotioneel in ontelbare stukken uit elkaar. Dat doen herinneringen: louteren. Gaan, dus!