KK versus CC

Vandaag 6 mei 2023 wordt het een heuglijke dag voor het Verenigd Koninkrijk: Prins Charles zal eindelijk tot koning worden gekroond terwijl zijn gemalin Camilla trots zal toekijken. In deze tekst noem ik hen het duo CC. De hele planeet kijkt TV en vergaapt zich aan de weelde waar de Britse koninklijke familie maar al te graag mee uitpakt.

De gouden koets rijdt naar de stampvolle Gotische kerk Westminster Abbey, terwijl het adellijke koppel handjes zwaait naar de trouwe burgers. Jawel, hier heeft het duo CC bijna een halve eeuw op moeten wachten.

Tientallen zwart glimmende paarden stappen sierlijk voorop, in bedwang gehouden door sterke jonge ruiters in fel rood kostuum. Maar plots steken er donkergrijze wolken op en begint het te miezeren. Ach, geen koning ter wereld, hoe machtig ook, kan over de regen in zijn land regeren.

En toevallig trouwt vandaag een goede kennis van mij: Karel met zijn vriend Kamiel. Het contrast tussen het sobere feest van deze heren, het duo KK, en het mondaine festijn van duo CC, kan niet groter zijn. De twee jeugdvrienden zijn 40-jarige kunstschilders die amper kunnen leven van hun werk. Jawel, er waren slechts twaalf gasten aanwezig bij hun ‘trouwfeest’. Voor hen geen kreeft en kaviaar of de allerduurste champagne. Maar een zelfgemaakte moussaka kan ook prinsheerlijk smaken, met een pilsje graag.

Massief goud en robijnen

Met deze misérables keek ik vandaag dus aandachtig naar de televisie. Sir Charles kreeg na vele uren protocol en ceremonie eindelijk de kroon op zijn hoofd geplaatst. De kroon van St. Edward is van massief goud, ingezet met robijnen, amethisten en saffieren. Het exemplaar weegt ruim 2 kilo. En plots zag ik Charles’ ogen nerveus denken: „Please, val niet van mijn hoofd.” Het zware ding werd meteen – zoals de traditie het wil – ingeruild voor de Imperial State Crown. Dat exemplaar is een stuk lichter en ingezet met 2868 diamanten en andere bekende juwelen. Charles verlaat dan Westminster Abbey. Buiten staan al duizenden mensen enthousiast met Britse vlaggetjes te wapperen. In mijn huiskamer roep ik dan ook uitbundig: God save the Queen, euh God save the King! Sorry, macht der gewoonte, Queen Elizabeth zat immers zeventig jaar op de troon.

Vorige week raakte ik tijdens een Oostendse paardenrace in gesprek met een adellijke jongedame. Ik moet de lezer niet vertellen hoe modieus, gracieus en elegant zij wel gekleed was. Diezelfde avond dronken wij een glaasje rosé op een zitbankje met zicht op zee. Stomdronken kusten wij elkaar. En plots fluisterden we tegelijkertijd: „Wat is eigenlijk jouw voornaam?”

Ik glimlachte: ik heet Claude? En zij glimlachte terug: „Ik Katy.” Vannacht fantaseer ik van op mijn zacht purper verlicht balkon dat ik ergens op de Noordpool wanhopig naar Katy zoek en haar ten huwelijk roep. Zal ik dan trouwen als duo CK? Hey, zie ik nu een vallende ster? Snel drink ik mijn kopje kamillethee uit en ga vredig slapen.