Lichtstralen
Kerstmis 1985. Mijn dochtertje is vier maanden oud, ligt in een wipstoeltje en kijkt naar de flonkerende kerstboom. Op haar gezichtje tekent zich het feest van het licht af.
In mijn binnenste wedijveren ontroering en verdriet om de eerste plaats. Ik kan mijn tranen niet langer bedwingen en barst in huilen uit. Wat ik niet had kunnen bevroeden, gebeurt. Het lijfje van mijn dochtertje schokt en ze begint te schreien. Eerst zachtjes, maar haar geschrei zwelt aan tot een hartverscheurend gehuil. Ik druk haar tegen me aan en probeer haar te sussen. Fluister lieve woordjes en dring mijn verdriet naar de achtergrond. Mijn dochtertje mag niet de dupe worden van de rouwsluier die me soms omhult. Haar geboorte is immers, drie maanden na mijn moeders overlijden, het lichtpunt in mijn leven?
Rond de kerstdagen denk ik vaak aan dit moment terug. Hoe zou het mijn dochter nu vergaan? Heeft zij nog lichtpuntjes in haar leven? Al bijna twee decennia reizen de stemmen in haar hoofd met haar mee. Ze schelden haar uit, hitsen haar op of geven haar opdrachten. Als verlichting zoekt mijn dochter haar heil in drugs. Wat ooit begon met een onschuldig blowtje, is door de jaren heen veranderd in harddrugsgebruik.
Kind afwezig en aanwezig
Mij rest sinds acht jaar slechts de pijn van het afgesneden zijn. Geen kind is zo aanwezig als het kind dat afwezig wenst te zijn.
Hoeveel dolende zielen zouden er zijn in Nederland voor wie geen plek in de herberg is? Ik hoop van ganser harte dat mijn dochter deze dagen nog een dak boven haar hoofd heeft. Dat schizofrenie, haar ernstige psychiatrische aandoening, de zorg krijgt die dat rechtvaardigt. Schizofrenie bestaat en is niet ‘slechts’ een kwetsbaarheid voor psychoses.
In mijn dochters hart heerst vaak duisternis. Hopelijk werpt zij ooit de duisternis van zich af. Ik zal haar vanaf afstand altijd met lichtstralen omringen.
Laat de ggz een landschap worden van deinende lichtpuntjes waar mensen zoals mijn dochter én hun naaste familie zich in het licht voelen staan.
Dan zijn mijn lichtstralen misschien niet langer nodig.