Imagine….

Wat nou als het coronavirus ons eigenlijk iets heel moois brengt? “Every crisis is an oportunity in disguise”. Ik weet dat ik me hiermee op glad ijs begeef maar denk eens heel even met me mee alsjeblieft. Denk aan de natuur en hoe deze zichzelf altijd herstelt. Wij, de mens, zijn niets meer dan de natuur, al lijken we dat wel te denken. Wij zijn onderdeel van de natuur maar er is één groot probleem met de mensheid, wel meerdere maar ik beperk me even tot het probleem waar iedereen zich wel van bewust is, namelijk de overbevolking. Dit kan zo niet doorgaan, dat is ons allen wel duidelijk, maar wat nou als Moeder natuur door middel van een virus ingrijpt? Oké, dat klinkt hard….een survival of the fittest, maar in de dierenwereld is het niet anders toch? Wat nu als deze disbalans wereldwijd, op een natuurlijke wijze, wordt hersteld? Het zou ook gekund hebben via bijvoorbeeld een derde wereldoorlog maar is dit dan niet een eerlijkere manier? Zien we hier ook niet duidelijk hoe er bij deze “natuurlijke opschoning” geen enkel onderscheid gemaakt wordt tussen afkomst, huidskleur, religie, positie, rijkdom en ook nog zoiets; grenzen. Wie heeft ze ooit bedacht? Als je vanuit het heelal naar de aarde kijkt, zie je nergens grenzen. Het virus trekt zich er zeker niks van aan en laat ons meer dan ooit voelen dat we allemaal hetzelfde zijn. We zijn allemaal één!

Het coronavirus dwingt ons om maatregelen te nemen en die maatregelen dwingen ons om back to basic te gaan. We moeten plotseling van alles loslaten en moeten meer naar binnen keren, letterlijk. En wat zien we om ons heen gebeuren? Mensen raken massaal weer meer bewust van de eenvoudige maar oh zo belangrijke dingen in het leven; de natuur, elkaar, verbondenheid, creativiteit, dankbaarheid, naastenliefde en -hulp. Daarnaast zien we ook buiten ons veranderingen optreden: de lucht die zoveel zuiverder wordt, het water weer helder en schoner, we ervaren de stilte om ons heen en ook in onszelf. Temidden van al de angst, paniek, ziekte en ja, ook dood, gebeurt er op een ander level tegelijkertijd iets bijzonders wat onze ogen opent voor alles wat we waren vergeten in onze drukke levens. Het brengt ons terug naar de kern, naar de oorsprong, naar onze natuurlijke staat. Laten we dit nooit meer vergeten en kwijtraken en stel je nou toch eens voor dat deze crisis uiteindelijk tot een immens grote verandering zou kunnen leiden, wereldvrede misschien? ‘You may say I’m a dreamer, but I’m not the only one.’