En toen werd ineens steeds meer verboden

De moorkop, de boomstam (een vleesdingetje), roken, de alcohol grens bij de jeugd. Een hulpsinterklaas zat afgelopen week vast, omdat hij dicpics had verstuurd naar zijn Zwarte Pieten. Ja, dat snap ik dat hij vast zat. Zwarte Pieten mogen namelijk niet meer.

Als je iets wil verbieden doe dan onzinnige dingen die niet kloppen. Bijvoorbeeld chips die smaakt als Wiltshure cured ham. Ja, die bestaat. Voor de duidelijkheid: een Wiltshure cured ham is een gedroogde traditionele ham waarbij ze de ham aanbrengen met zout en 10 tot 14 dagen laten drogen. Het mag deze naam hebben als dit in Engeland is gebeurd. En dat is chips waarbij we aannemen dat het zo gemaakt is. Geloven wij dat dan? Of Vietnamese loempia’s. Die kennen ze niet in Vietnam en in China kennen ze geen kroepoek. Heerlijke verwarrende wereld.

De mens heeft de Aboriginals en Indianenreservaten uitgeroeid. Dat waren mensen zonder chemische medicijnen, maar met natuurlijke oplossingen. Dat was het ware zorgbeleid. En wij maar zeiken over het klimaat. Zij reden niet over snelwegen met CO2, zij vlogen niet door de lucht om een ander land te zien, maar wij pakten wel hun land af. Zij aten ongelofelijk biologisch. Een twitterbericht was een rooksignaal. Zouden zij overconsumptie hebben gekend, discriminatie of cyberpesten? Zij kenden geen werkdruk en burn-outs, onzekerheden over schoonheid en opkijken tegen modellen en een naam voor iemand was een naam voor iemand. Ik zou waarschijnlijk Kromme-neus-met-wijsheid hebben geheten. De mens is verdoofd, verward en blind geraakt en alles waar we nu voor protesteren hebben we zelf kapotgemaakt. O jij dappere intelligente mens, schaam je. Wij hadden zoveel kunnen leren. Maar we hebben nooit “nee” gezegd om dit moois te behouden.

Vijfentwintig jaar geleden riep ik dit al, maar men wilde niet luisteren, twintig jaar geleden vertelde ik het op televisie, maar men zapte weg, vijf jaar geleden schreef ik het, maar men vond mij een authentiek en hilarisch, twee jaar geleden schreef iemand mij: “Erwin, is het niet vechten tegen de bierkaai?” Ik zei: “Erwin? Nee, noem mij maar Kromme-neus-met-wijsheid.” Het meisje keek verbaasd, ik lachte, want zo verbaasd kijk ik dagelijks om me heen, mijn beste wereld met je Wiltshure cured ham chips, zelf scannende boodschappers, telefoonverslaafden en andere eigenheimers. Wees maar trots op jouw wereld om steeds meer af te brokkelen van wat je eigenlijk wil opbouwen.