Boomerranglijstje 2000

Cale columns 23 dec 2019

Dat vraag ik u af. Of je aan het eind van het jaar, overspoeld door ranglijstjes, je toch weer laat verrassen door de boomeranglijst? Dat is niet alleen een popmuzieklijst die 1 januari wordt weggegooid en aan het eind van het jaar vrijwel onveranderd terugkomt. Nee, het is ook de Top 2000 waarin, zelfs daar, de babyboomer zijn footprint achterlaat. Gevarieerde alarmschijf van vijf, maar vaak dezelfde gouwe ouwe. Toch geniet je van de muziek, tekst en alle trivia/parafernalia, die je dan ook maar wegkauwt. En het je begint op te vallen dat bij alle info over bands de frontman, vaak de zanger, soms de drummer of gitarist, centraal staat. Maar vaak hoor je niets over de bassist.

Iedereen kent Freddie Mercury van Queen; Roger Taylor en Brian May ook nog wel, maar hoe heet die vent met de bas? John Deacon? Nooit geweten. The Earring heeft 4 bandleden. Sexy voornamen als Barry, Caesar en George bij de eerste 3, maar de bassist heet doodleuk…Rinus.
Als je de bassist bij KC and the Sunshine Band, mag je dan als Steve Lahsley door het leven gaan maar wie weet dat je de slappert van Casey bent? Hoe heet die gast van The Who naast Roger Daltrey en gitarist Pete Townshend op de bühne? John Entwistle? Je zegt het.

Sommige leiders van een band zijn zo zelfbewust dat hun bandnaam begint met hun eigen naam en de rest. Probeer daar als bassist je naam maar eens te vestigen. John McVie lukte het om Mick Fleetwood van Fleetwood Mac te passeren, maar dan heb je het ook over een bassist die niet graag de 2e viool speelt. Maar weinig kans bij Prince & The Revolution, Herman Brood & His Wild Romance, etc. Bassist Mike Rutherford (Genesis) wilde uit de schaduw van Peter Gabriel en Phil Collins. Dat lukte intern niet, dus deed hij Mike & the Mechanics erbij. Ondoenlijk wordt het helemaal bij Jesus and Mary Chain. Ga daar maar eens overheen. Beroemder dan Jezus. En Zijn moeder.

Bassisten? Vaak onbekend, lijken niet belangrijk, de baslijn zelf wel. Omdat onze hersenen het ritme dan beter snappen. We begrijpen muziek beter door die lage tonen. De bas is de ruggengraat van elke band, zorgt voor de structuur van een nummer. Ons brein is voorgeprogrammeerd voor die zware, krachtige tonen. Ze geven power en zonder bass line beweeg je al snel als een malloot.

Waarom de bas wel belangrijk en bespeler zelf niet? Omdat onze hersens de muziek beter snappen met een basgeluid erin. En heeft de bassist de hersens die snappen dat het bij popmuziek om de muziek gaat. Niet pop of poppetje.