Niet alles wat kraakt, hoeft te breken

Fabienne Kamphuis 6 nov 2019

Misschien is dat wel wat geluk betekent. De zee die de rand van je opgerolde broek net niet raakt. Thuis komen en ontdekken dat er minder zand in je schoenen zit dan je dacht. Na een kwartier twijfelen zonder jas naar buiten gaan en voelen dat je juist gegokt hebt. Het lezen van een boek dat al je gevoelens in zinnen samenvat, omdat je de woorden zelf niet vinden kan. Geluk is niet alleen gelukkig maar alleen en alleen maar gelukkig zijn. Geluk is blijdschap, verdriet en alle andere emoties naast elkaar laten bestaan. Vinden dat dat mag, geloven dat dat goed is en er vanuit gaan dat dat kan – dat vooral. Geluk is leven en accepteren dat kennelijk alles kan gebeuren. Dat iedereen leeft van de ene op de andere dag en een soort godsvertrouwen heeft dat alles eeuwig zal blijven als het is, en dat dan ineens alles anders is – en daar dan oke mee zijn. Geluk is voelen dat alles wat kraakt, niet perse hoeft te breken, omdat het soms in de leegte van de ander is dat je die van jezelf herkent. Geluk is je kleren uittrekken en de zee induiken, ook al is het water koud – of misschien juist wel dan. Geluk is alles wat verloren gaat tussen wat gezegd wordt en wat bedoeld wordt of wat gevoeld wordt en niet gezegd. Geluk is zoeken naar bekende gezichten die we niet durven aan te spreken en zoeken naar gezichten van mensen die we ons bekend willen maken, ook al doet dat soms zo verdomd veel pijn. Geluk is de handen van je opa die over de piano vloeien en diezelfde handen die je een bakje vanille vla met zelf geplukte kersen aanreiken. Geluk is makkelijker dan je denkt, maar moeilijker dan je denkt. Geluk is het feit dat we allemaal nachtdenkers en dagdromers zijn, dat we teveel houden van sommige mensen en te weinig van onszelf en dat we vaak geen idee hebben wat we doen en daar zo bijzonder goed in zijn. Geluk is dat kleine meisje dat het heelal al op de muren plakt voor ze weet wat planeten zijn. Geluk is datzelfde meisje dat later zal beseffen dat het leven, de liefde – en wat dan meer, zoveel anders nog niet is.