Vrouwenvoetbal is véél verder

Michiel Geurtse 10 jul 2019

Op een mooie woensdagavond keek ik de halve finale vrouwenvoetbal. Nederland tegen Zweden. Met gezonde spanning voor de buis hopend op een goede afloop. Wel, dat weten we inmiddels. Wat een thriller! Ergens ironisch dacht ik nog, goh, waar de heren iets van 90 jaar hebben lopen buffelen voor drie WK finales, doen de dames het al op hun tweede WK. Hulde!

Zo rond de aftrap meldde de verslaggever en passant dat de spits van Zweden een relatie had met een aanvalster uit het Deense team. Dat zette mij aan het denken. Het werd gemeld alsof hij even boodschappen deed. Twee melk, pak hagelslag, een relatie tussen twee voetbalvrouwen, pakje roomboter.

Het valt me wel vaker op. Een tijdje geleden werd tijdens een interview ook openhartig gesproken over een relatie tussen twee hockeymeiden van het Nederlandse team. Niemand was geschokt of verbaasd. Het werd ook letterlijk even gemeld tussen de uitslagen door. Niet eens sensatiebelust. Nee, gewoon een leuk feitje voor bij de wedstrijd.

Tijdens de halve finale vroeg ik mij af of er nog meer dames een relatie met elkaar zouden hebben en hoe vaak het voor zou het komen bij de dames? Van daaruit dwaalde ik automatisch af naar de heren.  Nog nooit heb ik een sportcommentator zoiets horen zeggen bij een mannenwedstrijd. ‘Frenkie de Jong aan de bal. Frenkie datet sinds kort met zijn nieuwe ploeggenoot Jordi Alba…’ Dat zal je nooit horen.

Waar bij mannensporten krampachtig geprobeerd wordt om van een taboe af te komen, wordt ogenschijnlijk homoseksualiteit bij vrouwen alom omarmd en geaccepteerd. Bizar eigenlijk. Bekrompen mannetjes bij een voetbalpraatprogramma discrimineren er rustig op los dat voetbal en homo’s niet kunnen, dat een eigenlijk een loser is. Voetballers die uit de kast komen, zijn meteen wereldnieuws. Alsof de kathedraal weer in de fik staat. Sterker nog, wanneer een verslaggever tussen neus en lippen echt even een homoseksuele relatie zou melden, zou de schok nog groter zijn dan bij de aardgasvelden in Groningen.

Daar zat ik dan. Kijkend naar die halve finale. Met een Zweedse spits die een lesbische relatie heeft. Iedereen in de huiskamer vindt het normaal of heeft het geeneens meegekregen. De Nederlandse vrouwen in 10 jaar tijd verder met voetbal dan de mannen in 90 jaar. Nee, ik moet eerlijk zijn; ze zijn zó veel verder dan de mannen… en dan bedoel ik niet met voetbal.